Ηλεία
Ηλεία (Περιοχές που αξίζει να επισκεφθείτε)
Πρωτεύουσα: Πύργος
Οι κυριότερες περιοχές είναι: Αμαλιάδα, Λεχαινά, (Αρχαία) Ολυμπία, Πύργος, Ζαχάρω.
Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο πρώτος βασιλιάς του νομού ήταν ο Αέθλιος, τον οποίο διαδέχθηκαν ο γιος του Ενδυμίωνας και ο εγγονός του Επειός.
Όταν ο Επειός νίκησε τους αδελφούς του σε αγώνα δρόμου οι κάτοικοι πήραν την αρχική τους ονομασία Επειοί. Μετά τον Επειό βασίλεψε ο ανιψιός του Ηλείος από τον οποίο μετονομάσθηκε η περιοχή σε Ηλεία.
Αξιόλογα χαρακτηριστικά του νομού είναι η λίμνη Καϊάφα, της Αγουλινίτσας και της Μουριάς (οι δύο τελευταίες έχουν αποξηρανθεί). Αξιόλογο δε είναι και το οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας του Κοτυχίου. Υπάρχουν πλήθος ιαματικών πηγών με σημαντικότερες της Κυλλήνης, του Καϊάφα, της Φρασινιάς, της Ξυλοκέρας, του Πουρναριού κ.ά.
Οι θαυμάσιες φυσικές ακτές εμφανίζουν κολπώσεις, με σημαντικότερη και ωραιότερη την παραλία Καϊάφα και βορειότερα το Αρκούδι, τη Γλύφα, τη Μπούκα και τη Μανολάδα. Γενικά το φυσικό περιβάλλον του νομού χαρακτηρίζεται από πλούσια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, πευκοδάση και κυπαρίσσια στα ημιορεινά και πεδινά, ενώ γραφικά χωριουδάκια απλώνονται σε όλο το νομό.
Σε απόσταση 12χλμ από τον Πύργο, υπάρχει το επίνειό του, το Κατάκολο, ένα λιμάνι που έχει εξελιχθεί σε διεθνή κόμβο κρουαζιέρας. Επίσης η Αρχαία Φειά, ακρωτήριο της Ηλείας, βρισκόταν στον όρμο του Αγίου Ανδρέα, λίγο βορειότερα του Κατακόλου. Φρούριο κατά τα Ομηρικά χρόνια, κοντά στο ποταμό Ιάρδανο. Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο ήταν ορμητήριο των Αθηναίων, 431 π.Χ., για να αλώσουν την Ηλεία. Με το πέρασμα των χρόνων το λιμάνι χάθηκε από τις καταστροφικές ενέργειες της θάλασσας. Λιγοστά ερείπια της οχυρής ακρόπολης σώζονται κάτω από το μεσαιωνικό Ποντικόκαστρο. Το Ποντικόκαστρο χρησιμοποιήθηκε από Βυζαντινούς και τους Φράγκους και μαζί με τα βουνά Μουριά και Κρεμαστή καθώς και τα νησάκια Κόρακα και Τηγάνι (νησάκια που φαίνονται από τη παραλία του Αγίου Ανδρέα) αποτελούν σπουδαία γνωρίσματα για τους παραπλέοντες της ακτής της Ήλιδας. Είναι ένας αρχαιολογικός χώρος, τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους που πρέπει να τύχει καλύτερης τύχης και να αναδειχθεί με τον κατάλληλο φωτισμό. Η παραλία με τη χονδρή άμμο και τα βράχια τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή. Απέχει από τον Πύργο 12 χιλιόμετρα συνδέεται με άψογο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο.
Καθημερινά χιλιάδες ξένων επισκεπτών καταφτάνουν και απολαμβάνουν τις ομορφιές του Δήμου μας και όχι μόνο. Στο Κατάκολο υπάρχουν 2 μουσεία, το μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, και το μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιχνιδιών.
8 ντόπιοι το προτείνουν
Katakolo Port
Σε απόσταση 12χλμ από τον Πύργο, υπάρχει το επίνειό του, το Κατάκολο, ένα λιμάνι που έχει εξελιχθεί σε διεθνή κόμβο κρουαζιέρας. Επίσης η Αρχαία Φειά, ακρωτήριο της Ηλείας, βρισκόταν στον όρμο του Αγίου Ανδρέα, λίγο βορειότερα του Κατακόλου. Φρούριο κατά τα Ομηρικά χρόνια, κοντά στο ποταμό Ιάρδανο. Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο ήταν ορμητήριο των Αθηναίων, 431 π.Χ., για να αλώσουν την Ηλεία. Με το πέρασμα των χρόνων το λιμάνι χάθηκε από τις καταστροφικές ενέργειες της θάλασσας. Λιγοστά ερείπια της οχυρής ακρόπολης σώζονται κάτω από το μεσαιωνικό Ποντικόκαστρο. Το Ποντικόκαστρο χρησιμοποιήθηκε από Βυζαντινούς και τους Φράγκους και μαζί με τα βουνά Μουριά και Κρεμαστή καθώς και τα νησάκια Κόρακα και Τηγάνι (νησάκια που φαίνονται από τη παραλία του Αγίου Ανδρέα) αποτελούν σπουδαία γνωρίσματα για τους παραπλέοντες της ακτής της Ήλιδας. Είναι ένας αρχαιολογικός χώρος, τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους που πρέπει να τύχει καλύτερης τύχης και να αναδειχθεί με τον κατάλληλο φωτισμό. Η παραλία με τη χονδρή άμμο και τα βράχια τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή. Απέχει από τον Πύργο 12 χιλιόμετρα συνδέεται με άψογο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο.
Καθημερινά χιλιάδες ξένων επισκεπτών καταφτάνουν και απολαμβάνουν τις ομορφιές του Δήμου μας και όχι μόνο. Στο Κατάκολο υπάρχουν 2 μουσεία, το μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, και το μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιχνιδιών.
Η Αμαλιάδα είναι η πρώτη πόλη σε έκταση και η δεύτερη σε πληθυσμό. Το 1924 αναφέρθηκε για πρώτη φορά η πόλη με 10.490 κατοίκους. Μερικές από τις υπέροχες παραλίες της Αμαλιάδας είναι η Κουρούτα, το Παλούκι, τα Σαβάλια και τα Δουνέικα. Αξίζει επίσης να επισκεφτείτε το μοναστήρι της Παναγίας στην Φραγκαβίλα, το οποίο χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και το μοναστήρι της ανάληψης με την πανοραμική θέα στην πόλη της Αμαλιάδας.
12 ντόπιοι το προτείνουν
Amaliada
Η Αμαλιάδα είναι η πρώτη πόλη σε έκταση και η δεύτερη σε πληθυσμό. Το 1924 αναφέρθηκε για πρώτη φορά η πόλη με 10.490 κατοίκους. Μερικές από τις υπέροχες παραλίες της Αμαλιάδας είναι η Κουρούτα, το Παλούκι, τα Σαβάλια και τα Δουνέικα. Αξίζει επίσης να επισκεφτείτε το μοναστήρι της Παναγίας στην Φραγκαβίλα, το οποίο χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και το μοναστήρι της ανάληψης με την πανοραμική θέα στην πόλη της Αμαλιάδας.
Σε πολλή κοντινή απόσταση από την Αμαλιάδα και 20 χλμ από τον Πύργο βρίσκεται ο οικισμός Κουρούτα. Είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό φημισμένο για την εκπληκτική παραλία με πεντακάθαρα νερά.
Η Κουρούτα κατέχει περίοπτη θέση στις παραλίες της Δυτικής Πελοποννήσου. Το απέραντο γαλάζιο και η χρυσή άμμος, χάρη στο ήπιο κλίμα, ζωντανεύουν τη διασκέδαση από τις αρχές Μαΐου μέχρι και τον Οκτώβριο κάθε χρόνο. Στην περιοχή της Κουρούτας έχουν κατασκευαστεί πανέμορφοι χώροι αναψυχής και δρόμοι με ποδηλατοδρόμους που τη συνδέουν με το Παλούκι.
26 ντόπιοι το προτείνουν
Kourouta
Σε πολλή κοντινή απόσταση από την Αμαλιάδα και 20 χλμ από τον Πύργο βρίσκεται ο οικισμός Κουρούτα. Είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό φημισμένο για την εκπληκτική παραλία με πεντακάθαρα νερά.
Η Κουρούτα κατέχει περίοπτη θέση στις παραλίες της Δυτικής Πελοποννήσου. Το απέραντο γαλάζιο και η χρυσή άμμος, χάρη στο ήπιο κλίμα, ζωντανεύουν τη διασκέδαση από τις αρχές Μαΐου μέχρι και τον Οκτώβριο κάθε χρόνο. Στην περιοχή της Κουρούτας έχουν κατασκευαστεί πανέμορφοι χώροι αναψυχής και δρόμοι με ποδηλατοδρόμους που τη συνδέουν με το Παλούκι.
Η Αρχαία Ολυμπία απέχει μόνο 30 λεπτά. Εκεί βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα Ιερά της Αρχαιότητας, αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, Ολύμπιο Δία. Η Ολυμπία είναι ο τόπος όπου γεννήθηκαν και τελούνταν κατά την αρχαιότητα οι Ολυμπιακοί αγώνες. Κατά την διάρκεια της διεξαγωγής τους υπήρχε η λεγόμενη ιερή εκεχειρία κατά την οποία αναστελλόταν για ένα μήνα κάθε εχθροπραξία μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών. Η πρώτη Ολυμπιάδα τελείται στα 776 π.Χ.
Οι ανασκαφές στην Ολυμπία άρχισαν τον Μάιο του 1829, δύο χρόνια μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, από Γάλλους αρχαιολόγους. Τα ευρήματα (τμήματα από τις μετόπες του πρόναου και του οπισθόδομου του ναού του Διός) μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου, όπου εκτίθενται σήμερα. Όταν η ελληνική κυβέρνηση πληροφορήθηκε το γεγονός της αρπαγής των ευρημάτων, οι ανασκαφές διακόπηκαν για να ξαναρχίσουν αργότερα, το 1875 από Γερμανούς αρχαιολόγους. Οι έρευνες συνεχίζονται έως σήμερα από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας υπό την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.
Το Ιερό της Ολυμπίας απλώνεται στους νότιους πρόποδες του δασωμένου λόφου του Κρονίου, ανάμεσα στην συμβολή του Αλφειού και του Κλαδέου ποταμού. Η κοιλάδα μεταξύ των δύο ποταμών στην αρχαιότητα ήταν κατάφυτη από αγριελιές, λεύκες, δρύες, πεύκα και πλατάνια, γι’ αυτό το Ιερό ονομάστηκε ΄Αλτις, δηλαδή άλσος. Η Άλτη περικλείεται από περίβολο εντός του οποίου περιλαμβάνονται τα κυριότερα θρησκευτικά οικοδομήματα και αναθήματα του ιερού. Έξω από τον περίβολο βρίσκονταν οι βοηθητικοί χώροι, δηλαδή οι κατοικίες των ιερέων, τα λουτρά, οι χώροι προετοιμασίας των αθλητών, και οι ξενώνες.
Στα διάφορα μουσεία όπου υπάρχουν μέσα στην Ολυμπία, το μουσείο ολυμπιακών αγώνων, το παλαιό μουσείο Ολυμπίας και το νέο αρχαιολογικό μουσείο, μπορεί να δει κανείς είτε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στο μέρος όπου γίνονταν οι αγώνες, είτε τη Χαλκοθήκη και το ιστορικό της ανασκαφικής έρευνας, είτε υλικό που καλύπτει τους αγώνες μέχρι το 1906 και μια σχετική συλλογή γραμματοσήμων.
88 ντόπιοι το προτείνουν
Archaia Olympia
Η Αρχαία Ολυμπία απέχει μόνο 30 λεπτά. Εκεί βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα Ιερά της Αρχαιότητας, αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, Ολύμπιο Δία. Η Ολυμπία είναι ο τόπος όπου γεννήθηκαν και τελούνταν κατά την αρχαιότητα οι Ολυμπιακοί αγώνες. Κατά την διάρκεια της διεξαγωγής τους υπήρχε η λεγόμενη ιερή εκεχειρία κατά την οποία αναστελλόταν για ένα μήνα κάθε εχθροπραξία μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών. Η πρώτη Ολυμπιάδα τελείται στα 776 π.Χ.
Οι ανασκαφές στην Ολυμπία άρχισαν τον Μάιο του 1829, δύο χρόνια μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, από Γάλλους αρχαιολόγους. Τα ευρήματα (τμήματα από τις μετόπες του πρόναου και του οπισθόδομου του ναού του Διός) μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου, όπου εκτίθενται σήμερα. Όταν η ελληνική κυβέρνηση πληροφορήθηκε το γεγονός της αρπαγής των ευρημάτων, οι ανασκαφές διακόπηκαν για να ξαναρχίσουν αργότερα, το 1875 από Γερμανούς αρχαιολόγους. Οι έρευνες συνεχίζονται έως σήμερα από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αθήνας υπό την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.
Το Ιερό της Ολυμπίας απλώνεται στους νότιους πρόποδες του δασωμένου λόφου του Κρονίου, ανάμεσα στην συμβολή του Αλφειού και του Κλαδέου ποταμού. Η κοιλάδα μεταξύ των δύο ποταμών στην αρχαιότητα ήταν κατάφυτη από αγριελιές, λεύκες, δρύες, πεύκα και πλατάνια, γι’ αυτό το Ιερό ονομάστηκε ΄Αλτις, δηλαδή άλσος. Η Άλτη περικλείεται από περίβολο εντός του οποίου περιλαμβάνονται τα κυριότερα θρησκευτικά οικοδομήματα και αναθήματα του ιερού. Έξω από τον περίβολο βρίσκονταν οι βοηθητικοί χώροι, δηλαδή οι κατοικίες των ιερέων, τα λουτρά, οι χώροι προετοιμασίας των αθλητών, και οι ξενώνες.
Στα διάφορα μουσεία όπου υπάρχουν μέσα στην Ολυμπία, το μουσείο ολυμπιακών αγώνων, το παλαιό μουσείο Ολυμπίας και το νέο αρχαιολογικό μουσείο, μπορεί να δει κανείς είτε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στο μέρος όπου γίνονταν οι αγώνες, είτε τη Χαλκοθήκη και το ιστορικό της ανασκαφικής έρευνας, είτε υλικό που καλύπτει τους αγώνες μέχρι το 1906 και μια σχετική συλλογή γραμματοσήμων.
Η Ζαχάρω είναι καταπράσινη και τα δέντρα φτάνουν μέχρι την παραλία. Λίγο μετά την Ζαχάρω, θα συναντήσουμε τον Καϊάφα, μια περιοχή πολύ γνωστή για τα ιαματικά του λουτρά. Η Ζαχάρω είναι πλαισιωμένη από πεύκα και ελαιόδεντρα που φτάνουν μέχρι την τεράστια παραλία με την λευκή άμμο και τα κρυσταλλένια νερά. Η παραλία της Ζαχάρως είναι η πιο μακροσκελής της Ευρώπης, άνω των 60χλμ με λευκή άμμο. Με την οικονομική ευημερία της και την τουριστική υποδομή της (ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, δημοτικά τουριστικά περίπτερα δίπλα στο κύμα κλπ.) προσφέρει άριστες προϋποθέσεις διαμονής και διαβίωσης. Μπορεί να ικανοποιήσει κάθε επισκέπτη που επιζητά άνετες, ευχάριστες, ανέμελες διακοπές σε ένα από τα ομορφότερα καλοκαιρινά θέρετρα.
Με κατέυθυνση προς βορρά και σε μικρή απόσταση, είναι ο Καϊάφας, ένα διάσημο μέρος με spa, και το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης, στη μέση ενός μικρού λιμανιού. Στην ανατολική ακτή, τα ιαματικά λουτρά εκρέουν από δυο σπηλιές οι οποίες σχηματίζονται από μια πληθώρα βράχων. Η μεγαλύτερη ονομάζεται Σπηλιά των Αγρίδων και η πιο μικρή Σπήλαιο Γερανιων, τόπος κατοικίας νυμφών από την αρχαιότητα. Η περιοχή είναι πανέμορφη και είναι σίγουρο οτι δύσκολα αποχωρίζεσαι τέτοια θάλασσα…
Η Ζαχάρω βρίσκεται 320χλμ από την Αθήνα και περίπου 1 ώρα από το λιμάνι της Πάτρας.
10 ντόπιοι το προτείνουν
Zaharo Municipality
Η Ζαχάρω είναι καταπράσινη και τα δέντρα φτάνουν μέχρι την παραλία. Λίγο μετά την Ζαχάρω, θα συναντήσουμε τον Καϊάφα, μια περιοχή πολύ γνωστή για τα ιαματικά του λουτρά. Η Ζαχάρω είναι πλαισιωμένη από πεύκα και ελαιόδεντρα που φτάνουν μέχρι την τεράστια παραλία με την λευκή άμμο και τα κρυσταλλένια νερά. Η παραλία της Ζαχάρως είναι η πιο μακροσκελής της Ευρώπης, άνω των 60χλμ με λευκή άμμο. Με την οικονομική ευημερία της και την τουριστική υποδομή της (ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, δημοτικά τουριστικά περίπτερα δίπλα στο κύμα κλπ.) προσφέρει άριστες προϋποθέσεις διαμονής και διαβίωσης. Μπορεί να ικανοποιήσει κάθε επισκέπτη που επιζητά άνετες, ευχάριστες, ανέμελες διακοπές σε ένα από τα ομορφότερα καλοκαιρινά θέρετρα.
Με κατέυθυνση προς βορρά και σε μικρή απόσταση, είναι ο Καϊάφας, ένα διάσημο μέρος με spa, και το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης, στη μέση ενός μικρού λιμανιού. Στην ανατολική ακτή, τα ιαματικά λουτρά εκρέουν από δυο σπηλιές οι οποίες σχηματίζονται από μια πληθώρα βράχων. Η μεγαλύτερη ονομάζεται Σπηλιά των Αγρίδων και η πιο μικρή Σπήλαιο Γερανιων, τόπος κατοικίας νυμφών από την αρχαιότητα. Η περιοχή είναι πανέμορφη και είναι σίγουρο οτι δύσκολα αποχωρίζεσαι τέτοια θάλασσα…
Η Ζαχάρω βρίσκεται 320χλμ από την Αθήνα και περίπου 1 ώρα από το λιμάνι της Πάτρας.
Πολυσύχναστο επιβατικό και εμπορικό λιμάνι, η Kυλλήνη, συνδέει το νομό Ηλείας με τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά. Στο λιμάνι της Κυλλήνης δένουν βάρκες και αλιευτικά σκάφη που προμηθεύουν με ψάρια και θαλασσινά ολόκληρη την Δυτική Ελλάδα.
Η Κυλλήνη ονομαζόταν αρχικά Γλαρέντζα. Από τις αρχές του 19ου αιώνα παράκμασε επειδή αναδείχτηκαν η Πάτρα και το Κατάκολο λιμάνι του Πύργου. Τώρα όμως διεξάγεται στο λιμάνι της σημαντικό εμπόριο.
Κατά την Επανάσταση η Κυλλήνη χρησίμευε σαν σημείο απόβασης των Επτανήσιων εθελοντών. Πρώτοι αποβιβάστηκαν εκεί, τον Απρίλη του 1821, 100 Κεφαλλονίτες που έφεραν και 2 τηλεβόλα, μετά 350 άλλοι Επτανήσιοι με τηλεβόλα και εφόδια. Η θέα των τηλεβόλων έδωσε θάρρος στους ντόπιους ώστε κατατάχτηκαν στα επαναστατικά σώματα αμέσως. Επίσης το λιμάνι της Κυλλήνης χρησιμοποιήθηκε για τον ανεφοδιασμό της δυτικής Πελοποννήσου. Μπροστά στην Κυλλήνη έγινε, στις 25 Νοέμβρη 1825, ναυμαχία μεταξύ του τουρκικού στόλου και του ελληνικού, με αρχηγό το Μιαούλη.
7 ντόπιοι το προτείνουν
Λιμάνι Κυλλήνης
Πολυσύχναστο επιβατικό και εμπορικό λιμάνι, η Kυλλήνη, συνδέει το νομό Ηλείας με τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά. Στο λιμάνι της Κυλλήνης δένουν βάρκες και αλιευτικά σκάφη που προμηθεύουν με ψάρια και θαλασσινά ολόκληρη την Δυτική Ελλάδα.
Η Κυλλήνη ονομαζόταν αρχικά Γλαρέντζα. Από τις αρχές του 19ου αιώνα παράκμασε επειδή αναδείχτηκαν η Πάτρα και το Κατάκολο λιμάνι του Πύργου. Τώρα όμως διεξάγεται στο λιμάνι της σημαντικό εμπόριο.
Κατά την Επανάσταση η Κυλλήνη χρησίμευε σαν σημείο απόβασης των Επτανήσιων εθελοντών. Πρώτοι αποβιβάστηκαν εκεί, τον Απρίλη του 1821, 100 Κεφαλλονίτες που έφεραν και 2 τηλεβόλα, μετά 350 άλλοι Επτανήσιοι με τηλεβόλα και εφόδια. Η θέα των τηλεβόλων έδωσε θάρρος στους ντόπιους ώστε κατατάχτηκαν στα επαναστατικά σώματα αμέσως. Επίσης το λιμάνι της Κυλλήνης χρησιμοποιήθηκε για τον ανεφοδιασμό της δυτικής Πελοποννήσου. Μπροστά στην Κυλλήνη έγινε, στις 25 Νοέμβρη 1825, ναυμαχία μεταξύ του τουρκικού στόλου και του ελληνικού, με αρχηγό το Μιαούλη.
Ο Πύργος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας. Η πόλη οφείλει το όνομά της από έναν ψηλό πύργο κατασκευασμένο από τον Ιωάννη Τσερνώτα. Είναι γνωστή με το όνομα αυτό από το 1687.
Τα μεγαλύτερα αξιοθέατα είναι δυο εξαίσια νεοκλασικά κτίρια σχεδιασμένα από τον Τσίλερ, η Δημοτική Αγορά και το Απολλώνειο Δημοτικό Θέατρο.
Τα απογεύματα οι κάτοικοι αυτής της μικρής πόλης συγκεντρώνονται στη λιθόστρωτη Κεντρική Πλατεία με τις καφετέριες και τα ζαχαροπλαστεία. Στα στενά σοκάκια, μικρές ταβερνούλες και ψησταριές σερβίρουν τοπικές νοστιμιές και γευστικούς μεζέδες από την εύφορη γη της Ηλείας.
Κεντρική Πλατεία Πύργου
4 28is OktovriouΟ Πύργος είναι η πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας. Η πόλη οφείλει το όνομά της από έναν ψηλό πύργο κατασκευασμένο από τον Ιωάννη Τσερνώτα. Είναι γνωστή με το όνομα αυτό από το 1687.
Τα μεγαλύτερα αξιοθέατα είναι δυο εξαίσια νεοκλασικά κτίρια σχεδιασμένα από τον Τσίλερ, η Δημοτική Αγορά και το Απολλώνειο Δημοτικό Θέατρο.
Τα απογεύματα οι κάτοικοι αυτής της μικρής πόλης συγκεντρώνονται στη λιθόστρωτη Κεντρική Πλατεία με τις καφετέριες και τα ζαχαροπλαστεία. Στα στενά σοκάκια, μικρές ταβερνούλες και ψησταριές σερβίρουν τοπικές νοστιμιές και γευστικούς μεζέδες από την εύφορη γη της Ηλείας.
Ιστορικά μνημεία - Μουσεία - Αρχαιολογικοί χώροι
Χαρακτηρίζεται ως ο πέτρινος γίγαντας του Ηλειακού κάμπου. Άρχισε να χτίζεται το 1221 μ.Χ. και έκτοτε στέκει αγέρωχο στον λόφο πάνω από τον Κυλλήνιο κόλπο. Το κάστρο χτίστηκε μέσα σε δύο μόλις χρόνια από τον Φράγκο ιππότη Γοδεφρείδο Βιλεαρδουίνο, έναν από τους δύο ηγεμόνες του πριγκιπάτου της Πελοποννήσου, ως παρατηρητήριο για το Ιόνιο και για τον κάμπο της Ηλείας.
Στην πολύχρονη πορεία του γνώρισε διάφορους ιδιοκτήτες. Ένας από αυτούς μάλιστα, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, διέταξε την ερήμωση του κάστρου για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Το 1821 ο Ιμπραήμ ανατίναξε μεγάλο μέρος του, το κάστρο όμως παρέμεινε στη θέση του και πλέον αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής.
Σαν πλοίο που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο, το Χλεμούτσι μεταφέρει τους απόηχους άλλων εποχών, τότε που έσφυζε από ζωή, και γεμίζει τη φαντασία του επισκέπτη με ζωηρές εικόνες. Αναστηλωμένο και φιλόξενο, προσφέρεται στον επισκέπτη για ενατένιση πάνω από τον εύφορο Ηλειακό κάμπο και το απέραντο Ιόνιο.
14 ντόπιοι το προτείνουν
Κάστρο Χλεμούτσι - Clermont - Castel Tornese
Χαρακτηρίζεται ως ο πέτρινος γίγαντας του Ηλειακού κάμπου. Άρχισε να χτίζεται το 1221 μ.Χ. και έκτοτε στέκει αγέρωχο στον λόφο πάνω από τον Κυλλήνιο κόλπο. Το κάστρο χτίστηκε μέσα σε δύο μόλις χρόνια από τον Φράγκο ιππότη Γοδεφρείδο Βιλεαρδουίνο, έναν από τους δύο ηγεμόνες του πριγκιπάτου της Πελοποννήσου, ως παρατηρητήριο για το Ιόνιο και για τον κάμπο της Ηλείας.
Στην πολύχρονη πορεία του γνώρισε διάφορους ιδιοκτήτες. Ένας από αυτούς μάλιστα, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, διέταξε την ερήμωση του κάστρου για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Το 1821 ο Ιμπραήμ ανατίναξε μεγάλο μέρος του, το κάστρο όμως παρέμεινε στη θέση του και πλέον αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής.
Σαν πλοίο που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο, το Χλεμούτσι μεταφέρει τους απόηχους άλλων εποχών, τότε που έσφυζε από ζωή, και γεμίζει τη φαντασία του επισκέπτη με ζωηρές εικόνες. Αναστηλωμένο και φιλόξενο, προσφέρεται στον επισκέπτη για ενατένιση πάνω από τον εύφορο Ηλειακό κάμπο και το απέραντο Ιόνιο.
Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ήλιδας δεσπόζει πλέον επιβλητικά στους πρόποδες της αρχαίας ακρόπολης με θέα ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν εκθέματα, που για αρκετά χρόνια, στοιβαγμένα σε αποθηκευτικούς χώρους, δεν ήταν προσιτά στο κοινό. Περιλαμβάνει ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές και χρονολογούνται από την Πρωτοελλαδική έως τη Ρωμαϊκή εποχή. Εκτίθενται αγγεία, αγάλματα, γλυπτά, επιτύμβιες στήλες, πήλινα και λίθινα αρχιτεκτονικά μέλη, ειδώλια, χάλκινα σκεύη, όπλα, νομίσματα και άλλα μικροαντικείμενα.
Λειτουργεί όλο το χρόνο και δέχεται επισκέψεις τουριστών και μαθητών.
11 ντόπιοι το προτείνουν
Archea Ilida
Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ήλιδας δεσπόζει πλέον επιβλητικά στους πρόποδες της αρχαίας ακρόπολης με θέα ολόκληρο τον αρχαιολογικό χώρο. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν εκθέματα, που για αρκετά χρόνια, στοιβαγμένα σε αποθηκευτικούς χώρους, δεν ήταν προσιτά στο κοινό. Περιλαμβάνει ευρήματα που έφεραν στο φως οι ανασκαφές και χρονολογούνται από την Πρωτοελλαδική έως τη Ρωμαϊκή εποχή. Εκτίθενται αγγεία, αγάλματα, γλυπτά, επιτύμβιες στήλες, πήλινα και λίθινα αρχιτεκτονικά μέλη, ειδώλια, χάλκινα σκεύη, όπλα, νομίσματα και άλλα μικροαντικείμενα.
Λειτουργεί όλο το χρόνο και δέχεται επισκέψεις τουριστών και μαθητών.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακραίωνη ιστορική εξέλιξη ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών και των ανθρώπων, τον Δία, και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Περιλαμβάνει τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων από τις ανασκαφές στον ιερό χώρο της Άλτεως, τα οποία χρονολογούνται από τα προϊστορικά έως και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Από το σύνολο των, ανεκτίμητης αξίας, εκθεμάτων σημαντικότερη είναι η έκθεση των γλυπτών, για την οποία είναι κυρίως γνωστό το μουσείο, καθώς και η συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο και απαρτίζεται από όπλα, ειδώλια και άλλα αντικείμενα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα ευρήματα της μεγάλης πηλοπλαστικής.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους. Ο εκθεσιακός χώρος περιλαμβάνει τον προθάλαμο και δώδεκα αίθουσες, που όλες φιλοξενούν τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων, προερχομένων από την ιερή Άλτι. Οι βοηθητικοί-λειτουργικοί χώροι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών (αναψυκτήριο, χώροι υγιεινής κ.ά.) βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα του Μουσείου, ενώ το πωλητήριο λειτουργεί σε ξεχωριστό οικοδόμημα, ανάμεσα στο μουσείο και στον αρχαιολογικό χώρο. Το Μουσείο διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους, που καταλαμβάνουν τμήμα της ανατολικής πτέρυγας και του υπογείου, καθώς και εργαστήρια συντήρησης πήλινων, χάλκινων, λίθινων αντικειμένων, ψηφιδωτών και μικροευρημάτων.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, που εποπτεύεται από τη Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, ιδιαίτερα μετά την αναμόρφωσή του το 2004, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, φιλοδοξεί να παρουσιάσει στον επισκέπτη τη μακραίωνη ιστορία του ιερού, σύμφωνα με τις νέες μουσειολογικές αντιλήψεις.
95 ντόπιοι το προτείνουν
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, παρουσιάζει τη μακραίωνη ιστορική εξέλιξη ενός από τα λαμπρότερα ιερά της αρχαιότητας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών και των ανθρώπων, τον Δία, και αποτέλεσε την κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Περιλαμβάνει τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων από τις ανασκαφές στον ιερό χώρο της Άλτεως, τα οποία χρονολογούνται από τα προϊστορικά έως και τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Από το σύνολο των, ανεκτίμητης αξίας, εκθεμάτων σημαντικότερη είναι η έκθεση των γλυπτών, για την οποία είναι κυρίως γνωστό το μουσείο, καθώς και η συλλογή χάλκινων αντικειμένων, που είναι η πλουσιότερη στον κόσμο και απαρτίζεται από όπλα, ειδώλια και άλλα αντικείμενα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα ευρήματα της μεγάλης πηλοπλαστικής.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από εκθεσιακούς, βοηθητικούς και αποθηκευτικούς χώρους. Ο εκθεσιακός χώρος περιλαμβάνει τον προθάλαμο και δώδεκα αίθουσες, που όλες φιλοξενούν τη μόνιμη έκθεση ευρημάτων, προερχομένων από την ιερή Άλτι. Οι βοηθητικοί-λειτουργικοί χώροι για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών (αναψυκτήριο, χώροι υγιεινής κ.ά.) βρίσκονται στην ανατολική πτέρυγα του Μουσείου, ενώ το πωλητήριο λειτουργεί σε ξεχωριστό οικοδόμημα, ανάμεσα στο μουσείο και στον αρχαιολογικό χώρο. Το Μουσείο διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους, που καταλαμβάνουν τμήμα της ανατολικής πτέρυγας και του υπογείου, καθώς και εργαστήρια συντήρησης πήλινων, χάλκινων, λίθινων αντικειμένων, ψηφιδωτών και μικροευρημάτων.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας, που εποπτεύεται από τη Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, ιδιαίτερα μετά την αναμόρφωσή του το 2004, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, φιλοδοξεί να παρουσιάσει στον επισκέπτη τη μακραίωνη ιστορία του ιερού, σύμφωνα με τις νέες μουσειολογικές αντιλήψεις.
Στην περιοχή Βάσσες Φιγαλείας βρίσκεται ο αρχαίος ναός του Απόλλωνα έργο του Ικτίνου αρχιτέκτονα του Παρθενώνα αφιερωμένος από τους Φιγαλείς για την σωτηρία τους από επιδημίες και λοιμούς που μάστιζαν την περιοχή. Ο ναός είναι ένα αριστούργημα και ένα από τα καλύτερα σωζόμενα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας μετά το ναό του Ηφαίστου στο Θησείο και το πρώτο στην Ελλάδα που περιέλαβε η UNESCO στα μνημεία Παγκόσμιας κληρονομιάς. Η πρόσβαση γίνεται μέσω Νέας Φιγαλείας Μεσσηνίας κατά μήκος του ποταμού Νέδα ή μέσω του ομώνυμου χωριού Νέδα από Μεγαλόπολη. Ο ναός έχει μήκος περίπου 38 μέτρα και πλάτος 15 και εξωτερικά υπάρχει περιστύλιο. Η ζωφόρος του ναού αποτελείται από 23 ανάγλυφες πλάκες που από το 1814 ως σήμερα εκτίθενται στο Βρετανικό αρχαιολογικό μουσείο. Σήμερα ο ναός είναι καλυμμένος με μόνιμο στέγαστρο λόγω του σαθρού εδάφους και του ασβεστολιθικού πετρώματος που είναι φτιαγμένος και γίνονται έργα συντήρησης από την Ελληνική πολιτεία όμως παραμένει ανοιχτός για το κοινό.
53 ντόπιοι το προτείνουν
Temple of Apollo Epikourios
Στην περιοχή Βάσσες Φιγαλείας βρίσκεται ο αρχαίος ναός του Απόλλωνα έργο του Ικτίνου αρχιτέκτονα του Παρθενώνα αφιερωμένος από τους Φιγαλείς για την σωτηρία τους από επιδημίες και λοιμούς που μάστιζαν την περιοχή. Ο ναός είναι ένα αριστούργημα και ένα από τα καλύτερα σωζόμενα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας μετά το ναό του Ηφαίστου στο Θησείο και το πρώτο στην Ελλάδα που περιέλαβε η UNESCO στα μνημεία Παγκόσμιας κληρονομιάς. Η πρόσβαση γίνεται μέσω Νέας Φιγαλείας Μεσσηνίας κατά μήκος του ποταμού Νέδα ή μέσω του ομώνυμου χωριού Νέδα από Μεγαλόπολη. Ο ναός έχει μήκος περίπου 38 μέτρα και πλάτος 15 και εξωτερικά υπάρχει περιστύλιο. Η ζωφόρος του ναού αποτελείται από 23 ανάγλυφες πλάκες που από το 1814 ως σήμερα εκτίθενται στο Βρετανικό αρχαιολογικό μουσείο. Σήμερα ο ναός είναι καλυμμένος με μόνιμο στέγαστρο λόγω του σαθρού εδάφους και του ασβεστολιθικού πετρώματος που είναι φτιαγμένος και γίνονται έργα συντήρησης από την Ελληνική πολιτεία όμως παραμένει ανοιχτός για το κοινό.
Η αρχαία πόλη Αλίφειρα βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Ηλείας, νοτίως της κοιλάδας του Αλφειού και νοτιοδυτικά της ομώνυμης σημερινής κοινότητας. Στην αρχαιότητα ανήκε στο Κυνουραίων ή Κυνουρίων τμήμα της Αρκαδίας, το οποίο βρισκόταν στα σύνορα με την Τριφυλία. Η πόλη της Αλίφειρας διαδραμάτισε σπουδαίο ιστορικό ρόλο ενώ αποτελεί μία σημαντική αρχαία ακρόπολη του σημερινού Νομού Ηλείας. Το όνομά της είναι μάλλον προελληνικό και σχετίζεται με τον Αλίφηρο, έναν από τους πενήντα γιους του Λυκάονος, που θεωρείται ως ο μυθικός ιδρυτής της. Η περίοδος ζωής της εκτείνεται από την ύστερη αρχαϊκή έως τη ρωμαϊκή εποχή όπως μαρτυρούν τα αρχιτεκτονικά της λείψανα, με ακμή κατά την κλασική και την ελληνιστική εποχή.
Το οχυρωμένο τμήμα της αρχαίας πόλης (ακρόπολη) καταλαμβάνει την κορυφή μίας λοφοσειράς. Τα πιο σημαντικά μνημεία της αρχαίας Αλίφειρας που μνημονεύονται και από τον Παυσανία, είναι το ιερό της Αθηνάς και το ιερό του Ασκληπιού.
Η Αλίφειρα ήρθε στο φως μετά τις ανασκαφές του καθηγητή Ορλάνδου κατά τα έτη 1932 – 1933. Οι αρχαιολογικές έρευνες στη συγκεκριμένη θέση έχουν αποκαλύψει αξιόλογα αρχιτεκτονικά λείψανα και πλήθος κινητών ευρημάτων.
Archaeological Area Alifeira
Η αρχαία πόλη Αλίφειρα βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Ηλείας, νοτίως της κοιλάδας του Αλφειού και νοτιοδυτικά της ομώνυμης σημερινής κοινότητας. Στην αρχαιότητα ανήκε στο Κυνουραίων ή Κυνουρίων τμήμα της Αρκαδίας, το οποίο βρισκόταν στα σύνορα με την Τριφυλία. Η πόλη της Αλίφειρας διαδραμάτισε σπουδαίο ιστορικό ρόλο ενώ αποτελεί μία σημαντική αρχαία ακρόπολη του σημερινού Νομού Ηλείας. Το όνομά της είναι μάλλον προελληνικό και σχετίζεται με τον Αλίφηρο, έναν από τους πενήντα γιους του Λυκάονος, που θεωρείται ως ο μυθικός ιδρυτής της. Η περίοδος ζωής της εκτείνεται από την ύστερη αρχαϊκή έως τη ρωμαϊκή εποχή όπως μαρτυρούν τα αρχιτεκτονικά της λείψανα, με ακμή κατά την κλασική και την ελληνιστική εποχή.
Το οχυρωμένο τμήμα της αρχαίας πόλης (ακρόπολη) καταλαμβάνει την κορυφή μίας λοφοσειράς. Τα πιο σημαντικά μνημεία της αρχαίας Αλίφειρας που μνημονεύονται και από τον Παυσανία, είναι το ιερό της Αθηνάς και το ιερό του Ασκληπιού.
Η Αλίφειρα ήρθε στο φως μετά τις ανασκαφές του καθηγητή Ορλάνδου κατά τα έτη 1932 – 1933. Οι αρχαιολογικές έρευνες στη συγκεκριμένη θέση έχουν αποκαλύψει αξιόλογα αρχιτεκτονικά λείψανα και πλήθος κινητών ευρημάτων.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας περιλαμβάνει το Ιερό του Δία, με τους ναούς και τα κτήρια που σχετίζονταν άμεσα με τη λατρεία, και διάφορα οικοδομήματα που είχαν κτιστεί γύρω από αυτό, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν για την προετοιμασία και την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, βοηθητικά κτήρια, χρηστικά και διοικητικά, καθώς και οικοδομήματα κοσμικού χαρακτήρα. Η Άλτις, το ιερό άλσος, καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα και μέσα σε αυτή αναπτύσσεται ο πυρήνας του Ιερού, με τους ναούς, τους θησαυρούς και τα σημαντικότερα κτήρια του χώρου. Χωρίζεται από τη γύρω περιοχή με περίβολο, που στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. είχε δύο πύλες στη δυτική πλευρά του και μία στη νότια, ενώ το όριό της στα ανατολικά αποτελεί η Στοά της Ηχούς, που χωρίζει τον ιερό χώρο από το στάδιο. Στη ρωμαϊκή περίοδο ο περίβολος διευρύνθηκε και στη δυτική του πλευρά διαμορφώθηκαν δύο μνημειακά πρόπυλα.
Σε περίοπτη θέση μέσα στον ιερό χώρο δεσπόζει ο γιγάντιος ναός του Δία και βορειότερα ο παλαιότερος ναός της Ήρας. Στη βόρεια πλευρά υπήρχε το Μητρώο, ναός αφιερωμένος στη μητέρα των θεών Ρέα-Κυβέλη, και πίσω του, στους πρόποδες του Κρονίου, οι θησαυροί που είχαν αφιερώσει οι ελληνικές πόλεις, κυρίως οι αποικίες. Στα δυτικά τους σώζεται το Νυμφαίο, το λαμπρό υδραγωγείο που αφιέρωσε στο ιερό ο Ηρώδης Αττικός. Μέσα στην Άλτι υπήρχαν ακόμη το Πελόπιο, ταφικό μνημείο, αφιερωμένο στον ήρωα Πέλοπα, το Πρυτανείο, που ήταν η έδρα των αξιωματούχων του ιερού, και το Φιλιππείο, το κομψό κυκλικό οικοδόμημα που αφιέρωσε ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας. Κατά την αρχαιότητα, στα νοτιοανατολικά του Ηραίου υπήρχε και ο μεγάλος βωμός του Δία, σημαντικότατο μνημείο, που όμως δεν διατηρήθηκαν ίχνη του, γιατί είχε σχηματιστεί από τη συσσώρευση τέφρας, και διαλύθηκε όταν το ιερό σταμάτησε να λειτουργεί. Ο υπόλοιπος χώρος μέσα στον περίβολο ήταν γεμάτος από βωμούς, αγάλματα θεών και ηρώων, ανδριάντες των Ολυμπιονικών, αφιερώματα επιφανών ιδιωτών και ελληνικών πόλεων, ανάμεσά τους και η περίφημη Νίκη του Παιωνίου.
Έξω από το νότιο περίβολο της Άλτεως υπάρχει το Βουλευτήριο, και ακόμη πιο κάτω η Νότια στοά, που αποτελούσε το νοτιότερο κτήριο του ευρύτερου ιερού χώρου και την κύρια είσοδο του ιερού από τη πλευρά αυτή. Στο δυτικό τμήμα του χώρου υπάρχουν κτήρια που εξυπηρετούσαν το προσωπικό του ιερού, τους αθλητές και τους επίσημους επισκέπτες και χωρίζονται από την Άλτι με την ιερά οδό: το γυμνάσιο και η παλαίστρα, χώροι προπόνησης, το εργαστήριο του Φειδία, που στα παλαιοχριστιανικά χρόνια μετατράπηκε σε βασιλική, τα ελληνικά λουτρά με το κολυμβητήριο, οι ρωμαϊκές θέρμες, ο Θεηκολεών, (κατοικία των ιερέων), το Λεωνιδαίο, που ήταν ξενώνας για τους επισήμους, και οι μεταγενέστεροι ρωμαϊκοί ξενώνες.
Ανατολικά της Άλτεως εκτείνεται το στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κατά την αρχαιότητα, νότια του σταδίου υπήρχε και ο ιππόδρομος, από τον οποίο σήμερα δεν σώζεται κανένα ίχνος, διότι έχει παρασυρθεί από τον Αλφειό ποταμό. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν κτηριακά συγκροτήματα λουτρών και επαύλεων, όπως η περίφημη έπαυλη που έκτισε ο Νέρων όταν διέμενε στην Ολυμπία, προκειμένου να συμμετάσχει στους αγώνες.
95 ντόπιοι το προτείνουν
Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας περιλαμβάνει το Ιερό του Δία, με τους ναούς και τα κτήρια που σχετίζονταν άμεσα με τη λατρεία, και διάφορα οικοδομήματα που είχαν κτιστεί γύρω από αυτό, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν για την προετοιμασία και την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, βοηθητικά κτήρια, χρηστικά και διοικητικά, καθώς και οικοδομήματα κοσμικού χαρακτήρα. Η Άλτις, το ιερό άλσος, καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα και μέσα σε αυτή αναπτύσσεται ο πυρήνας του Ιερού, με τους ναούς, τους θησαυρούς και τα σημαντικότερα κτήρια του χώρου. Χωρίζεται από τη γύρω περιοχή με περίβολο, που στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. είχε δύο πύλες στη δυτική πλευρά του και μία στη νότια, ενώ το όριό της στα ανατολικά αποτελεί η Στοά της Ηχούς, που χωρίζει τον ιερό χώρο από το στάδιο. Στη ρωμαϊκή περίοδο ο περίβολος διευρύνθηκε και στη δυτική του πλευρά διαμορφώθηκαν δύο μνημειακά πρόπυλα.
Σε περίοπτη θέση μέσα στον ιερό χώρο δεσπόζει ο γιγάντιος ναός του Δία και βορειότερα ο παλαιότερος ναός της Ήρας. Στη βόρεια πλευρά υπήρχε το Μητρώο, ναός αφιερωμένος στη μητέρα των θεών Ρέα-Κυβέλη, και πίσω του, στους πρόποδες του Κρονίου, οι θησαυροί που είχαν αφιερώσει οι ελληνικές πόλεις, κυρίως οι αποικίες. Στα δυτικά τους σώζεται το Νυμφαίο, το λαμπρό υδραγωγείο που αφιέρωσε στο ιερό ο Ηρώδης Αττικός. Μέσα στην Άλτι υπήρχαν ακόμη το Πελόπιο, ταφικό μνημείο, αφιερωμένο στον ήρωα Πέλοπα, το Πρυτανείο, που ήταν η έδρα των αξιωματούχων του ιερού, και το Φιλιππείο, το κομψό κυκλικό οικοδόμημα που αφιέρωσε ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας. Κατά την αρχαιότητα, στα νοτιοανατολικά του Ηραίου υπήρχε και ο μεγάλος βωμός του Δία, σημαντικότατο μνημείο, που όμως δεν διατηρήθηκαν ίχνη του, γιατί είχε σχηματιστεί από τη συσσώρευση τέφρας, και διαλύθηκε όταν το ιερό σταμάτησε να λειτουργεί. Ο υπόλοιπος χώρος μέσα στον περίβολο ήταν γεμάτος από βωμούς, αγάλματα θεών και ηρώων, ανδριάντες των Ολυμπιονικών, αφιερώματα επιφανών ιδιωτών και ελληνικών πόλεων, ανάμεσά τους και η περίφημη Νίκη του Παιωνίου.
Έξω από το νότιο περίβολο της Άλτεως υπάρχει το Βουλευτήριο, και ακόμη πιο κάτω η Νότια στοά, που αποτελούσε το νοτιότερο κτήριο του ευρύτερου ιερού χώρου και την κύρια είσοδο του ιερού από τη πλευρά αυτή. Στο δυτικό τμήμα του χώρου υπάρχουν κτήρια που εξυπηρετούσαν το προσωπικό του ιερού, τους αθλητές και τους επίσημους επισκέπτες και χωρίζονται από την Άλτι με την ιερά οδό: το γυμνάσιο και η παλαίστρα, χώροι προπόνησης, το εργαστήριο του Φειδία, που στα παλαιοχριστιανικά χρόνια μετατράπηκε σε βασιλική, τα ελληνικά λουτρά με το κολυμβητήριο, οι ρωμαϊκές θέρμες, ο Θεηκολεών, (κατοικία των ιερέων), το Λεωνιδαίο, που ήταν ξενώνας για τους επισήμους, και οι μεταγενέστεροι ρωμαϊκοί ξενώνες.
Ανατολικά της Άλτεως εκτείνεται το στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κατά την αρχαιότητα, νότια του σταδίου υπήρχε και ο ιππόδρομος, από τον οποίο σήμερα δεν σώζεται κανένα ίχνος, διότι έχει παρασυρθεί από τον Αλφειό ποταμό. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν κτηριακά συγκροτήματα λουτρών και επαύλεων, όπως η περίφημη έπαυλη που έκτισε ο Νέρων όταν διέμενε στην Ολυμπία, προκειμένου να συμμετάσχει στους αγώνες.
Το Λαογραφικό Μουσείο της Ανδρίτσαινας ιδρύθηκε από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Γυναικών Ανδρίτσαινας το 1981.
Το μεράκι, η αγάπη για τον τόπο τους, η αγωνία για την διάσωση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, και σίγουρα η συλλογική εργασία, ένωσαν κάποιες Ανδριτσάνες για να δείξουν όπως έλεγαν την «ψυχή του τόπου τους» ιδρύοντας Λαογραφικό Μουσείο στην πατρίδα τους την Ανδρίτσαινα.
Το Λαογραφικό Μουσείο σήμερα, στεγάζεται στο Αρχοντικό του Γεωργίου Κανελλοπούλου. Πρόκειται για την αναδιαμόρφωση παλαιού αυτόνομου, πέτρινου κτιρίου (1847), με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, στο οποίο αναβιώνει η παράδοση, η τέχνη, και η αρχοντιά των ανθρώπων της Ανδρίτσαινας.
Το αρχοντικό αυτό κληροδότησε με διαθήκη της η τελευταία απόγονος της οικογένειας, Γαληνή Κανελλοπούλου, μαζί με τα ανεκτίμητης αξίας παλαιά παραδοσιακά έπιπλα και σκεύη, για τη στέγαση του Μουσείου, ώστε όλα μαζί να αποτελέσουν ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο με αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού και οικοσκευής παλαιών νοικοκυριών στους τρεις ορόφους του κτιρίου, συνολικού εμβαδού 500τ.μ.
Τα περισσότερα από τα 4.000 εκθέματα του Μουσείου προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την Ανδρίτσαινα και καλύπτουν την χρονική περίοδο 1832-1932.
Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκεται και το μπαούλο του Φιλικού Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου με τα ενδεικτικά «Π.Α.1832».
Ο επισκέπτης στον πρώτο όροφο του αρχοντικού έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τη μορφή και την οργάνωση της ζωής μέσα σε ένα παραδοσιακό αστικό σπίτι του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα στην Ανδρίτσαινα.
Στον δεύτερο όροφο ο επισκέπτης θα θαυμάσει την εντυπωσιακή και πλούσια συλλογή ανδρικών και γυναικείων τοπικών ενδυμασιών.
Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται επίσης εικόνες της μεταβυζαντινής περιόδου (συλλογή οικογένειας), εκκλησιαστικά σκεύη καθώς επίσης και σπάνια έγγραφα 18ου και 19ου αιώνα (προικοσύμφωνα, ξωφύλλια, δημόσια έγγραφα κ.λ.π), πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το 1850 και μετά, πίνακες ζωγραφικής κ΄ λιθογραφίες.
Στους χώρους του Μουσείου περιλαμβάνεται και η αίθουσα προβολών και πολλαπλών χρήσεων η οποία αναδιαμορφώθηκε πρόσφατα με δωρεά του ιδρύματος Μιχελή.
Λαογραφικό Μουσείο της Ανδρίτσαινας
Το Λαογραφικό Μουσείο της Ανδρίτσαινας ιδρύθηκε από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Γυναικών Ανδρίτσαινας το 1981.
Το μεράκι, η αγάπη για τον τόπο τους, η αγωνία για την διάσωση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, και σίγουρα η συλλογική εργασία, ένωσαν κάποιες Ανδριτσάνες για να δείξουν όπως έλεγαν την «ψυχή του τόπου τους» ιδρύοντας Λαογραφικό Μουσείο στην πατρίδα τους την Ανδρίτσαινα.
Το Λαογραφικό Μουσείο σήμερα, στεγάζεται στο Αρχοντικό του Γεωργίου Κανελλοπούλου. Πρόκειται για την αναδιαμόρφωση παλαιού αυτόνομου, πέτρινου κτιρίου (1847), με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, στο οποίο αναβιώνει η παράδοση, η τέχνη, και η αρχοντιά των ανθρώπων της Ανδρίτσαινας.
Το αρχοντικό αυτό κληροδότησε με διαθήκη της η τελευταία απόγονος της οικογένειας, Γαληνή Κανελλοπούλου, μαζί με τα ανεκτίμητης αξίας παλαιά παραδοσιακά έπιπλα και σκεύη, για τη στέγαση του Μουσείου, ώστε όλα μαζί να αποτελέσουν ιδιωτικό Λαογραφικό Μουσείο με αντικείμενα λαϊκού πολιτισμού και οικοσκευής παλαιών νοικοκυριών στους τρεις ορόφους του κτιρίου, συνολικού εμβαδού 500τ.μ.
Τα περισσότερα από τα 4.000 εκθέματα του Μουσείου προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από την Ανδρίτσαινα και καλύπτουν την χρονική περίοδο 1832-1932.
Ανάμεσα στα εκθέματα βρίσκεται και το μπαούλο του Φιλικού Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου με τα ενδεικτικά «Π.Α.1832».
Ο επισκέπτης στον πρώτο όροφο του αρχοντικού έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τη μορφή και την οργάνωση της ζωής μέσα σε ένα παραδοσιακό αστικό σπίτι του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα στην Ανδρίτσαινα.
Στον δεύτερο όροφο ο επισκέπτης θα θαυμάσει την εντυπωσιακή και πλούσια συλλογή ανδρικών και γυναικείων τοπικών ενδυμασιών.
Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται επίσης εικόνες της μεταβυζαντινής περιόδου (συλλογή οικογένειας), εκκλησιαστικά σκεύη καθώς επίσης και σπάνια έγγραφα 18ου και 19ου αιώνα (προικοσύμφωνα, ξωφύλλια, δημόσια έγγραφα κ.λ.π), πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το 1850 και μετά, πίνακες ζωγραφικής κ΄ λιθογραφίες.
Στους χώρους του Μουσείου περιλαμβάνεται και η αίθουσα προβολών και πολλαπλών χρήσεων η οποία αναδιαμορφώθηκε πρόσφατα με δωρεά του ιδρύματος Μιχελή.
Το Μουσείο της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας φιλοξενεί 463 αρχαία έργα, που προέρχονται από το Ιερό του Διός της Ολυμπίας, αλλά και από άλλα Μουσεία της ελληνικής επικράτειας. Τα εκθέματα καλύπτουν μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έως και τον 5ο αι. μ.Χ. Τα αρχαία έχουν εκτεθεί κατά θεματικές ενότητες και μέσα από αυτά παρουσιάζεται η υπερχιλιετής ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, του μακροβιότερου θεσμού της αρχαιότητας. Εκτός από τα αρχαία έργα τέχνης ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα λεπτομερειακής πληροφόρησης μέσα από το πλούσιο εποπτικό υλικό.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από τους εκθεσιακούς χώρους του ισογείου και το υπόγειο, όπου σε αυτό προβλέπεται να λειτουργήσουν στο μέλλον πολυμέσα για πληρέστερη παρουσίαση των Αγώνων, καθώς επίσης και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ο εκθεσιακός χώρος αποτελείται από τη μεγάλη κεντρική αίθουσα, τον προθάλαμο και έντεκα μικρές αίθουσες.
Τα σημαντικότερα από τα εκθέματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο είναι τα χρυσά δακτυλίδια-σφραγίδες με τις πρώτες απεικονίσεις αγωνισμάτων, αντιπροσωπευτικά δείγματα της μινωϊκής και μυκηναϊκής τέχνης, τα χάλκινα και πήλινα γεωμετρικά ειδώλια πολεμιστών και αρμάτων που προέρχονται από την Ολυμπία και αποτελούν τις πρώτες παραστάσεις των ιστορικών χρόνων που παραπέμπουν σε αρματοδρομίες, διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές, όπως δίσκοι, αλτήρες, αρύβαλλοι κ. ά., καθώς επίσης και τα εκθέματα που απαρτίζουν την ενότητα των Ολυμπιακών αγωνισμάτων. Μεταξύ αυτών ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι ενεπίγραφες βάσεις από αγάλματα αθλητών που κοσμούσαν κατά την αρχαιότητα την Άλτη, οι λίθινες και χάλκινες επιγραφές, που αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών, τα χάλκινα ειδώλια αθλητών, αλλά και πολλά αγγεία με παραστάσεις αθλητών.
Σκοπός της έκθεσης δεν είναι απλά η παροχή πληροφοριών για τους αγώνες στην αρχαιότητα, αλλά και η μύηση του επισκέπτη στο θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το Μουσείο εποπτεύεται από την οικεία Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Museum of the History of the Olympic Games of antiquity
4 Πραξιτέλη ΚονδύληΤο Μουσείο της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαιότητας φιλοξενεί 463 αρχαία έργα, που προέρχονται από το Ιερό του Διός της Ολυμπίας, αλλά και από άλλα Μουσεία της ελληνικής επικράτειας. Τα εκθέματα καλύπτουν μεγάλο χρονολογικό φάσμα, από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έως και τον 5ο αι. μ.Χ. Τα αρχαία έχουν εκτεθεί κατά θεματικές ενότητες και μέσα από αυτά παρουσιάζεται η υπερχιλιετής ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, του μακροβιότερου θεσμού της αρχαιότητας. Εκτός από τα αρχαία έργα τέχνης ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα λεπτομερειακής πληροφόρησης μέσα από το πλούσιο εποπτικό υλικό.
Το κτηριακό συγκρότημα του Μουσείου αποτελείται από τους εκθεσιακούς χώρους του ισογείου και το υπόγειο, όπου σε αυτό προβλέπεται να λειτουργήσουν στο μέλλον πολυμέσα για πληρέστερη παρουσίαση των Αγώνων, καθώς επίσης και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ο εκθεσιακός χώρος αποτελείται από τη μεγάλη κεντρική αίθουσα, τον προθάλαμο και έντεκα μικρές αίθουσες.
Τα σημαντικότερα από τα εκθέματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο είναι τα χρυσά δακτυλίδια-σφραγίδες με τις πρώτες απεικονίσεις αγωνισμάτων, αντιπροσωπευτικά δείγματα της μινωϊκής και μυκηναϊκής τέχνης, τα χάλκινα και πήλινα γεωμετρικά ειδώλια πολεμιστών και αρμάτων που προέρχονται από την Ολυμπία και αποτελούν τις πρώτες παραστάσεις των ιστορικών χρόνων που παραπέμπουν σε αρματοδρομίες, διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές, όπως δίσκοι, αλτήρες, αρύβαλλοι κ. ά., καθώς επίσης και τα εκθέματα που απαρτίζουν την ενότητα των Ολυμπιακών αγωνισμάτων. Μεταξύ αυτών ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι ενεπίγραφες βάσεις από αγάλματα αθλητών που κοσμούσαν κατά την αρχαιότητα την Άλτη, οι λίθινες και χάλκινες επιγραφές, που αποτελούν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών, τα χάλκινα ειδώλια αθλητών, αλλά και πολλά αγγεία με παραστάσεις αθλητών.
Σκοπός της έκθεσης δεν είναι απλά η παροχή πληροφοριών για τους αγώνες στην αρχαιότητα, αλλά και η μύηση του επισκέπτη στο θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το Μουσείο εποπτεύεται από την οικεία Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο (πρώην δημοτική αγορά),είναι ένα αξιόλογο νεοκλασικό κτίριο με υπόγειο και εσωτερικό αίθριο, που χτίστηκε γύρω στο 1890. Την μελέτη του έργου επιμελήθηκε ο Γερμανός αρχιτέκτονας Τσίλλερ. Χρησιμοποιήθηκε σαν αγορά μέχρι τη δεκαετία του 1960 οπότε και εγκαταλείφθηκε η χρήση του. Το κτίριο ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε μουσείο που κοσμεί την πόλη του Πύργου και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό την 16-7-2013 . Φιλοξενεί ευρήματα από διάφορες περιοχές του νομού μας από τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους.Επίσης υπάρχουν εκθέματα από την βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο, ένα κομμάτι της ιστορίας, που αξίζει ο επισκέπτης να θαυμάσει.
14 ντόπιοι το προτείνουν
Αρχαιολογικό Μουσείο Πύργου - Παλαιά Δημοτική Αγορά
10 KaraiskakiΤο Αρχαιολογικό Μουσείο (πρώην δημοτική αγορά),είναι ένα αξιόλογο νεοκλασικό κτίριο με υπόγειο και εσωτερικό αίθριο, που χτίστηκε γύρω στο 1890. Την μελέτη του έργου επιμελήθηκε ο Γερμανός αρχιτέκτονας Τσίλλερ. Χρησιμοποιήθηκε σαν αγορά μέχρι τη δεκαετία του 1960 οπότε και εγκαταλείφθηκε η χρήση του. Το κτίριο ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε μουσείο που κοσμεί την πόλη του Πύργου και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό την 16-7-2013 . Φιλοξενεί ευρήματα από διάφορες περιοχές του νομού μας από τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους.Επίσης υπάρχουν εκθέματα από την βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο, ένα κομμάτι της ιστορίας, που αξίζει ο επισκέπτης να θαυμάσει.
Ο Νίκος Μπελογιάννης (Αμαλιάδα, 22 Δεκεμβρίου 1915 – Γουδή Αττικής, 30 Μαρτίου 1952) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και στέλεχος του ΔΣΕ. Εκτελέστηκε το 1952 με την κατηγορία της κατασκοπείας. Η δίκη του που έμεινε στην ιστορία ως «υπόθεση Μπελογιάννη» και η εκτέλεσή του, έλαβαν μεγάλη δημοσιότητα και προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις, αποτελώντας παράδειγμα για την σκληρότητα των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων. Έμεινε γνωστός στην Ιστορία ως «Ο Άνθρωπος με το γαρύφαλλο».
Προς τιμή του ονομάστηκαν δρόμοι και οικισμοί σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως το χωριό Μπελογιάννης στην Ουγγαρία.
MUSEUM BELOGIANNI
Ο Νίκος Μπελογιάννης (Αμαλιάδα, 22 Δεκεμβρίου 1915 – Γουδή Αττικής, 30 Μαρτίου 1952) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και στέλεχος του ΔΣΕ. Εκτελέστηκε το 1952 με την κατηγορία της κατασκοπείας. Η δίκη του που έμεινε στην ιστορία ως «υπόθεση Μπελογιάννη» και η εκτέλεσή του, έλαβαν μεγάλη δημοσιότητα και προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις, αποτελώντας παράδειγμα για την σκληρότητα των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων. Έμεινε γνωστός στην Ιστορία ως «Ο Άνθρωπος με το γαρύφαλλο».
Προς τιμή του ονομάστηκαν δρόμοι και οικισμοί σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως το χωριό Μπελογιάννης στην Ουγγαρία.
Ναοί - Μοναστήρια
Την επιβλητική αυτή Ιερά Μονή μπορεί να την επισκεφθεί κανείς είτε ακολουθώντας τη διαδρομή από Ανδρίτσαινα, είτε από Αρχαία Ολυμπία και Δαφνούλα που είναι πιο δύσκολη αλλά και πιο εντυπωσιακή.
Είναι κτισμένη από τον 11ο αιώνα μ.Χ. σε απόκρημνο βράχο πάνω ακριβώς από τον Τρίτωνα ποταμό, παραπόταμο του Αλφειού. Πολλές απόψεις υπάρχουν για τη προέλευση της ονομασίας της Μονής. Σεπτός = ρηματικό επίθετο του σέβομαι, ή από το σλαβικό “sopot” = καταρράκτης -υπάρχει στους πρόποδες του Μοναστηριού- ή από το “σε πετώ” = “σε χαρίζω”.
Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Μονής στους πιστούς της περιοχής τα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας και επίσης μεγάλη η προσφορά της στην Ελληνική Επανάσταση.
Το κρυφό σχολειό, που λειτουργούσε ως το 1821 τροφοδότησε τον τόπο με πολλούς πατριώτες, γνωστούς και άξιους καπετάνιους της Επανάστασης. Στην εικόνα της Παναγίας πολλοί ήταν οι αγωνιστές που έδωσαν τον όρκο «Λευτεριά ή Θάνατος», ανάμεσά τους και ο πρωτοφιλικός Αλέξης Οικονόμου.
Στις 23 Αυγούστου 1915, ημέρα που πανηγυρίζει η Μονή, εκδηλώθηκε φωτιά, που αποτέφρωσε το ναό και τα κειμήλια. Μόνο η εικόνα της Παναγιάς της Σεπετιώτισσας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, σώθηκε από τις φλόγες. Η Μονή ανακαινίστηκε μετά τη πυρκαγιά και πήρε τη σημερινή της μορφή. Στους θησαυρούς της Μονής περιλαμβάνονται πολλές ακόμα αξιόλογες εικόνες, που κοσμούν το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του Ναού.
Sepetou Monastery
Την επιβλητική αυτή Ιερά Μονή μπορεί να την επισκεφθεί κανείς είτε ακολουθώντας τη διαδρομή από Ανδρίτσαινα, είτε από Αρχαία Ολυμπία και Δαφνούλα που είναι πιο δύσκολη αλλά και πιο εντυπωσιακή.
Είναι κτισμένη από τον 11ο αιώνα μ.Χ. σε απόκρημνο βράχο πάνω ακριβώς από τον Τρίτωνα ποταμό, παραπόταμο του Αλφειού. Πολλές απόψεις υπάρχουν για τη προέλευση της ονομασίας της Μονής. Σεπτός = ρηματικό επίθετο του σέβομαι, ή από το σλαβικό “sopot” = καταρράκτης -υπάρχει στους πρόποδες του Μοναστηριού- ή από το “σε πετώ” = “σε χαρίζω”.
Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Μονής στους πιστούς της περιοχής τα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας και επίσης μεγάλη η προσφορά της στην Ελληνική Επανάσταση.
Το κρυφό σχολειό, που λειτουργούσε ως το 1821 τροφοδότησε τον τόπο με πολλούς πατριώτες, γνωστούς και άξιους καπετάνιους της Επανάστασης. Στην εικόνα της Παναγίας πολλοί ήταν οι αγωνιστές που έδωσαν τον όρκο «Λευτεριά ή Θάνατος», ανάμεσά τους και ο πρωτοφιλικός Αλέξης Οικονόμου.
Στις 23 Αυγούστου 1915, ημέρα που πανηγυρίζει η Μονή, εκδηλώθηκε φωτιά, που αποτέφρωσε το ναό και τα κειμήλια. Μόνο η εικόνα της Παναγιάς της Σεπετιώτισσας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, σώθηκε από τις φλόγες. Η Μονή ανακαινίστηκε μετά τη πυρκαγιά και πήρε τη σημερινή της μορφή. Στους θησαυρούς της Μονής περιλαμβάνονται πολλές ακόμα αξιόλογες εικόνες, που κοσμούν το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του Ναού.
Η Ιερά Μονή Σκαφιδιάς βρίσκεται 10 μόλις χλμ από τον Πύργο και δίπλα από τα καταγάλανα νερά του Ιονίου, στις εκβολές του ποταμού Ιάρδανου. Έκθαμβος θα μείνει ο επισκέπτης αντικρύζοντας από μακριά το μεσαιωνικό φρούριο που το περιστοιχίζει.
10 ντόπιοι το προτείνουν
Monastery of Skafidia
Η Ιερά Μονή Σκαφιδιάς βρίσκεται 10 μόλις χλμ από τον Πύργο και δίπλα από τα καταγάλανα νερά του Ιονίου, στις εκβολές του ποταμού Ιάρδανου. Έκθαμβος θα μείνει ο επισκέπτης αντικρύζοντας από μακριά το μεσαιωνικό φρούριο που το περιστοιχίζει.
Η Ιερά μονή της Κρεμαστής κοντά στα χωριά Λαμπέτι και Λάνθι, αφιερωμένη στην Παναγιά την Κρεμαστή. Ο ιερός Ναός που βρίσκεται εντός του σπηλαίου ιδρύθηκε το έτος 1601. Η χρονολογία ιδρύσεως της Μονής είναι άγνωστη, πρέπει όμως να έγινε πολύ πριν από το 1700.Η Τοποθεσία της Μονής αλλά και η φήμη της ως πατριωτικού κέντρου συντέλεσαν ώστε να δέχεται σε ασφαλή φιλοξενία τους διερχόμενους από την ορεινή αυτή διάβαση αρματωλούς. Η δομή του συγκροτήματος της μονής ευνοούσε τη λειτουργία κρυφού σχολειού. Η προσφορά της Μονής της Κρεμαστής κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας στον τομέα της Παιδείας υπήρξε σπουδαία. Κατά τις επιδρομές των Λαλαίων και αυτή του Ιμπραήμ στην Ηλεία το 1825 οι κάτοικοι των χωριών γύρω από την Κρεμαστή έβρισκαν εκεί καταφύγιο.
8 ντόπιοι το προτείνουν
Moni Kremastis
Η Ιερά μονή της Κρεμαστής κοντά στα χωριά Λαμπέτι και Λάνθι, αφιερωμένη στην Παναγιά την Κρεμαστή. Ο ιερός Ναός που βρίσκεται εντός του σπηλαίου ιδρύθηκε το έτος 1601. Η χρονολογία ιδρύσεως της Μονής είναι άγνωστη, πρέπει όμως να έγινε πολύ πριν από το 1700.Η Τοποθεσία της Μονής αλλά και η φήμη της ως πατριωτικού κέντρου συντέλεσαν ώστε να δέχεται σε ασφαλή φιλοξενία τους διερχόμενους από την ορεινή αυτή διάβαση αρματωλούς. Η δομή του συγκροτήματος της μονής ευνοούσε τη λειτουργία κρυφού σχολειού. Η προσφορά της Μονής της Κρεμαστής κατά τους χρόνους της τουρκοκρατίας στον τομέα της Παιδείας υπήρξε σπουδαία. Κατά τις επιδρομές των Λαλαίων και αυτή του Ιμπραήμ στην Ηλεία το 1825 οι κάτοικοι των χωριών γύρω από την Κρεμαστή έβρισκαν εκεί καταφύγιο.
Η Ιερά Μονή Αγ. Νικολάου Φραγκαπηδήματος ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα και βρίσκεται 12 χλμ βορείως του Πύργου, στα ομώνυμα υψώματα, πλησίον του Βουνάργου. Κατά την παράδοση ένας φράγκος καταδιωκόμενος από τους Τούρκους πήδηξε με το άλογό του από τον βράχο στο κενό, επικαλεσθείς τον Άγιο Νικόλαο, χωρίς να πάθει τίποτα, δωρήσας εις αυτό πολλά κτήματα. Η Μονή είναι Γυναικεία που την αποτελούν 16 Μοναχές.Ανακαινίσθηκε μετά τους σεισμούς του 1993 και έχει νέο, ευρύχωρο Βυζαντινού ρυθμού Ναό.
Fragkopidimatos monastery
2 ΠατρώνΗ Ιερά Μονή Αγ. Νικολάου Φραγκαπηδήματος ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα και βρίσκεται 12 χλμ βορείως του Πύργου, στα ομώνυμα υψώματα, πλησίον του Βουνάργου. Κατά την παράδοση ένας φράγκος καταδιωκόμενος από τους Τούρκους πήδηξε με το άλογό του από τον βράχο στο κενό, επικαλεσθείς τον Άγιο Νικόλαο, χωρίς να πάθει τίποτα, δωρήσας εις αυτό πολλά κτήματα. Η Μονή είναι Γυναικεία που την αποτελούν 16 Μοναχές.Ανακαινίσθηκε μετά τους σεισμούς του 1993 και έχει νέο, ευρύχωρο Βυζαντινού ρυθμού Ναό.
Ιαματικά Λουτρά
Οι Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, είναι ονομαστά λουτρά από την αρχαιότητα και περιλαμβάνουν δύο πηγές, των Ανιγρίδων Νυμφών και του Γερανίου ή των Ατλαντίδων Νυμφών. Αναβλύζουν σε σπήλαια στους πρόποδες του Όρους Λαπίθα, (το σπήλαιο των Ανιγρίδων Νυμφών το μεγαλύτερο και το Γεράνιο άντρο το μικρότερο, κατοικίες νυμφών κατά την αρχαιότητα) στην ανατολική όχθη της λιμνοθάλασσας Καϊάφα.
Άλλη παράδοση αναφέρει ότι στα σπήλαια πέταξαν τα καθάρσια νερά τους, οι κόρες του βασιλιά του Άργους Προΐτου, η Αμφινόη και η Αμφιάνασσα, οι οποίες είχαν άνομες σχέσεις με το μάντη Μελαπόδα. Όταν έμειναν έγκυες και να αποφύγουν την οργή του πατέρα τους, κατέφυγαν στο όρος Λαπίθα. Από αρχαίους Έλληνες γιατρούς, περιηγητές και γεωγράφους, αναφέρεται ότι στην αρχαιότητα οι κάτοικοι της περιοχής ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα Λουτρά, για ιαματικούς σκοπούς. Ειδικά για τις Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, ο Στράβων και ο Παυσανίας κάνουν εκτενή αναφορά.
Για το διάστημα των Βυζαντινών χρόνων και της Τουρκοκρατίας ουδεμία πληροφορία έχουμε για τις Ιαματικές Πηγές. Μετά την απελευθέρωση του Ελληνικού Κράτους αρχίζει εκ νέου η χρήση των Λουτρών Καϊάφα κατά πρωτόγονο όμως τρόπο.
Σήμερα δεν υπάρχει ποταμός αλλά στη θέση αυτού μια γραφική λίμνη που συμπληρώνει την ομορφιά του όλου τοπίου.
Η συστηματική λειτουργία των λουτρών αρχίζει από το 1907, οπότε κατασκευάσθηκε η σιδηροδρομική γραμμή που έδωσε τη δυνατότητα επικοινωνίας με τον Καϊάφα. Τα Ιαματικά Λουτρά Καϊάφα συνδέονται πλέον και οδικώς με λεωφορειακή γραμμή.
Από τη δεκαετία του 1960 μέχρι το 1999 τα λουτρά ανήκαν στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού και λειτουργούσαν με αυτεπιστασία του, ενώ πρωτύτερα είχαν την εκμετάλλευση ιδιώτες.
Το έτος 2000 περιήλθαν στη διοίκηση και διαχείριση της Ανωνύμου Εταιρείας του Δημοσίου με την ονομασία : ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ μέχρι σήμερα.
Θέση – περιγραφή
Οι Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, βρίσκονται νότια του Νομού Ηλείας, στους πρόποδες του όρους Λάπιθα, σε πανέμορφη περιοχή, περίπου 5.500 στρεμμάτων με 3,5 χλμ αιγιαλό, στην ομώνυμη λίμνη Καϊάφα, στη θέση Λουτρά τα οποία απέχουν μόλις 25 χλμ. από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας.
Ο συνδυασμός δάσους, λίμνης, θάλασσας και θερμών ιαματικών λουτρών, προσδίδει μοναδικά χαρακτηριστικά στην ιδιοκτησία.
Στην ιδιοκτησία περιλαμβάνεται και το δάσος Καϊάφα, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και περιλαμβάνεται στον Εθνικό κατάλογο NATURA 2000.
Θεραπευτικές Ιδιότητες των Λουτρών Καϊάφα
Ο χώρος ανακαινίσθηκε πρόσφατα (2007 – 2008) και διαθέτει εκτός από τους κοινόχρηστους χώρους, χώρους υποδοχής και αναμονής πελατών, ιατρείο, ατομικούς λουτήρες (13) και μία εξωτερική πισίνα.
Η πηγή των Ανιγρίδων Νυμφών, είναι υδροχλωριονατριούχος με ελεύθερο υδρόθειο σε σημαντική ποσότητα. Η σπηλιά (πηγή) είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα, τη «μεγάλη» και τη «μικρή». Στη μεγάλη η θερμοκρασία κυμαίνεται από 32ο – 35ο C ενώ στη μικρή από 29ο – 34ο C.
Το νερό αναβλύζει από το έδαφος αλλού ζεστό και αλλού κρύο και αναμειγνύεται δημιουργώντας ένα φυσικό χαμάμ και ενδείκνυται για τις παρακάτω παθήσεις:
Παθήσεις που αφορούν το μυοσκελετικό σύστημα (οσφυαλγία, υσχυαλγία, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αυχενικό σύνδρομο, σπονδυλοαρθρίτιδα, ψωριακή ρευματοπάθεια γυναικολογικές και δερματικές παθήσεις.
Σε απόσταση 200 μ. περίπου, βρίσκεται η ιαματική πηγή του Γερανιού, με νερό ιδανικό για ποσιθεραπεία.
Ιαματική Πηγή Καϊάφα λειτουργεί από της αρχές του μηνός Ιουνίου μέχρι τα τέλη του μηνός Οκτωβρίου.
Ιαματικά Λουτρά Καϊάφα
Οι Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, είναι ονομαστά λουτρά από την αρχαιότητα και περιλαμβάνουν δύο πηγές, των Ανιγρίδων Νυμφών και του Γερανίου ή των Ατλαντίδων Νυμφών. Αναβλύζουν σε σπήλαια στους πρόποδες του Όρους Λαπίθα, (το σπήλαιο των Ανιγρίδων Νυμφών το μεγαλύτερο και το Γεράνιο άντρο το μικρότερο, κατοικίες νυμφών κατά την αρχαιότητα) στην ανατολική όχθη της λιμνοθάλασσας Καϊάφα.
Άλλη παράδοση αναφέρει ότι στα σπήλαια πέταξαν τα καθάρσια νερά τους, οι κόρες του βασιλιά του Άργους Προΐτου, η Αμφινόη και η Αμφιάνασσα, οι οποίες είχαν άνομες σχέσεις με το μάντη Μελαπόδα. Όταν έμειναν έγκυες και να αποφύγουν την οργή του πατέρα τους, κατέφυγαν στο όρος Λαπίθα. Από αρχαίους Έλληνες γιατρούς, περιηγητές και γεωγράφους, αναφέρεται ότι στην αρχαιότητα οι κάτοικοι της περιοχής ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τα Λουτρά, για ιαματικούς σκοπούς. Ειδικά για τις Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, ο Στράβων και ο Παυσανίας κάνουν εκτενή αναφορά.
Για το διάστημα των Βυζαντινών χρόνων και της Τουρκοκρατίας ουδεμία πληροφορία έχουμε για τις Ιαματικές Πηγές. Μετά την απελευθέρωση του Ελληνικού Κράτους αρχίζει εκ νέου η χρήση των Λουτρών Καϊάφα κατά πρωτόγονο όμως τρόπο.
Σήμερα δεν υπάρχει ποταμός αλλά στη θέση αυτού μια γραφική λίμνη που συμπληρώνει την ομορφιά του όλου τοπίου.
Η συστηματική λειτουργία των λουτρών αρχίζει από το 1907, οπότε κατασκευάσθηκε η σιδηροδρομική γραμμή που έδωσε τη δυνατότητα επικοινωνίας με τον Καϊάφα. Τα Ιαματικά Λουτρά Καϊάφα συνδέονται πλέον και οδικώς με λεωφορειακή γραμμή.
Από τη δεκαετία του 1960 μέχρι το 1999 τα λουτρά ανήκαν στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού και λειτουργούσαν με αυτεπιστασία του, ενώ πρωτύτερα είχαν την εκμετάλλευση ιδιώτες.
Το έτος 2000 περιήλθαν στη διοίκηση και διαχείριση της Ανωνύμου Εταιρείας του Δημοσίου με την ονομασία : ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ μέχρι σήμερα.
Θέση – περιγραφή
Οι Ιαματικές Πηγές Καϊάφα, βρίσκονται νότια του Νομού Ηλείας, στους πρόποδες του όρους Λάπιθα, σε πανέμορφη περιοχή, περίπου 5.500 στρεμμάτων με 3,5 χλμ αιγιαλό, στην ομώνυμη λίμνη Καϊάφα, στη θέση Λουτρά τα οποία απέχουν μόλις 25 χλμ. από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας.
Ο συνδυασμός δάσους, λίμνης, θάλασσας και θερμών ιαματικών λουτρών, προσδίδει μοναδικά χαρακτηριστικά στην ιδιοκτησία.
Στην ιδιοκτησία περιλαμβάνεται και το δάσος Καϊάφα, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και περιλαμβάνεται στον Εθνικό κατάλογο NATURA 2000.
Θεραπευτικές Ιδιότητες των Λουτρών Καϊάφα
Ο χώρος ανακαινίσθηκε πρόσφατα (2007 – 2008) και διαθέτει εκτός από τους κοινόχρηστους χώρους, χώρους υποδοχής και αναμονής πελατών, ιατρείο, ατομικούς λουτήρες (13) και μία εξωτερική πισίνα.
Η πηγή των Ανιγρίδων Νυμφών, είναι υδροχλωριονατριούχος με ελεύθερο υδρόθειο σε σημαντική ποσότητα. Η σπηλιά (πηγή) είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα, τη «μεγάλη» και τη «μικρή». Στη μεγάλη η θερμοκρασία κυμαίνεται από 32ο – 35ο C ενώ στη μικρή από 29ο – 34ο C.
Το νερό αναβλύζει από το έδαφος αλλού ζεστό και αλλού κρύο και αναμειγνύεται δημιουργώντας ένα φυσικό χαμάμ και ενδείκνυται για τις παρακάτω παθήσεις:
Παθήσεις που αφορούν το μυοσκελετικό σύστημα (οσφυαλγία, υσχυαλγία, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αυχενικό σύνδρομο, σπονδυλοαρθρίτιδα, ψωριακή ρευματοπάθεια γυναικολογικές και δερματικές παθήσεις.
Σε απόσταση 200 μ. περίπου, βρίσκεται η ιαματική πηγή του Γερανιού, με νερό ιδανικό για ποσιθεραπεία.
Ιαματική Πηγή Καϊάφα λειτουργεί από της αρχές του μηνός Ιουνίου μέχρι τα τέλη του μηνός Οκτωβρίου.
40 χλμ. από την πόλη του Πύργου, οι φημισμένες από την αρχαιότητα πηγές της Κυλλήνης αποτελούν σταθερό πόλο έλξης ιαματικού τουρισμού σε ένα φυσικό περιβάλλον που υμνεί την ευεξία. Στο τοπίο όπου υπήρξαν το ιερό του Ασκληπιού και της Αφροδίτης και οι Ρωμαίοι επέλεξαν για να χτίσουν τα λουτρά τους, σήμερα ο επισκέπτης αναζωογονείται από τα θεραπευτικά νερά, τη λάσπη αλλά και τις αναθυμιάσεις τους, αφού τα ιαματικά της Κυλλήνη φημίζονται για την αποτελεσματικότητά τους στην αντιμετώπιση του άσθματος μέσω της εισπνοθεραπείας. Τα τελευταία 6 χρόνια λειτουργεί σύγχρονο υδροθεραπευτήριο με ατομικούς λουτήρες, εισπνοθεραπευτήριο, συσκευές ρινοπλύσεων και ποσιθεραπευτήριο.
Θερμοκρασία: 26°C
Ενδείξεις: Ρευματισμοί, γυναικολογικά, αρθριτικά, αναπνευστικές και δερματικές παθήσεις, άσθμα
Λειτουργία: Ιούνιος – Οκτώβριος
13 ντόπιοι το προτείνουν
Loutra Killinis
40 χλμ. από την πόλη του Πύργου, οι φημισμένες από την αρχαιότητα πηγές της Κυλλήνης αποτελούν σταθερό πόλο έλξης ιαματικού τουρισμού σε ένα φυσικό περιβάλλον που υμνεί την ευεξία. Στο τοπίο όπου υπήρξαν το ιερό του Ασκληπιού και της Αφροδίτης και οι Ρωμαίοι επέλεξαν για να χτίσουν τα λουτρά τους, σήμερα ο επισκέπτης αναζωογονείται από τα θεραπευτικά νερά, τη λάσπη αλλά και τις αναθυμιάσεις τους, αφού τα ιαματικά της Κυλλήνη φημίζονται για την αποτελεσματικότητά τους στην αντιμετώπιση του άσθματος μέσω της εισπνοθεραπείας. Τα τελευταία 6 χρόνια λειτουργεί σύγχρονο υδροθεραπευτήριο με ατομικούς λουτήρες, εισπνοθεραπευτήριο, συσκευές ρινοπλύσεων και ποσιθεραπευτήριο.
Θερμοκρασία: 26°C
Ενδείξεις: Ρευματισμοί, γυναικολογικά, αρθριτικά, αναπνευστικές και δερματικές παθήσεις, άσθμα
Λειτουργία: Ιούνιος – Οκτώβριος
Οικοτουρισμός
Σημείο αναφοράς για το δασικό πλούτο της ορεινής Ηλείας και γενικότερα της Ελλάδας, αποτελεί το περίφημο δρυοδάσος της Φολόης. Είναι μοναδικό όχι μόνο σε ομορφιά αλλά και ιδιαιτερότητα σε όλη την Ευρώπη το αυτοφυές αυτό δάσος, σπερμοφυούς μορφής με τις θεόρατες πλατύφυλλες βελανιδιές του.
Το δάσος αυτό βρίσκεται στο Οροπεδίο της Φολόης, στους νότιους πρόποδες της Οροσειράς του Ερυμάνθου και απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα από την κοιτίδα του Ολυμπισμού, την Αρχαία Ολυμπία. Η οδική πρόσβαση στην περιοχή του δάσους από την πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας, τον Πύργο, γίνεται περνώντας από την Αρχαία Ολυμπία και το Λάλα.
Το δρυοδάσος της Φολόης εκτείνεται μέσα στις συλλεκτήριες λεκάνες των ποταμών Ερύμανθου η Ντοάνα ανατολικά, που αποτελεί και το φυσικό όριο μεταξύ Ηλείας και Αρκαδίας και του Ομηρικού ποταμού Σελλήεντα ή Ηλειακού Λάδωνα νοτιοδυτικά. Η έκταση που καλύπτει το δρυοδάσος Φολόης ανέρχεται στα 25.000 στρέμματα.
12 ντόπιοι το προτείνουν
Το Δάσος (Φολόη)
Σημείο αναφοράς για το δασικό πλούτο της ορεινής Ηλείας και γενικότερα της Ελλάδας, αποτελεί το περίφημο δρυοδάσος της Φολόης. Είναι μοναδικό όχι μόνο σε ομορφιά αλλά και ιδιαιτερότητα σε όλη την Ευρώπη το αυτοφυές αυτό δάσος, σπερμοφυούς μορφής με τις θεόρατες πλατύφυλλες βελανιδιές του.
Το δάσος αυτό βρίσκεται στο Οροπεδίο της Φολόης, στους νότιους πρόποδες της Οροσειράς του Ερυμάνθου και απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα από την κοιτίδα του Ολυμπισμού, την Αρχαία Ολυμπία. Η οδική πρόσβαση στην περιοχή του δάσους από την πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας, τον Πύργο, γίνεται περνώντας από την Αρχαία Ολυμπία και το Λάλα.
Το δρυοδάσος της Φολόης εκτείνεται μέσα στις συλλεκτήριες λεκάνες των ποταμών Ερύμανθου η Ντοάνα ανατολικά, που αποτελεί και το φυσικό όριο μεταξύ Ηλείας και Αρκαδίας και του Ομηρικού ποταμού Σελλήεντα ή Ηλειακού Λάδωνα νοτιοδυτικά. Η έκταση που καλύπτει το δρυοδάσος Φολόης ανέρχεται στα 25.000 στρέμματα.
Στη νότια πλευρά της Αρχαίας Ολυμπίας, στα όρια των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας της Πελοποννήσου και πολύ κοντά στην Αρχαία Φιγαλεία συναντάει κανείς το Φαράγγι της Νέδας.
Πηγάζει από το όρος Λύκαιο, ανάμεσα στα χωριά Κακαλέτρι και Πέτρα της ορεινής Μεσσηνίας, πολύ κοντά στην Ανδρίτσαινα. Τα νερά της ακολουθούν μία διαδρομή φυσικού πλούτου 32 χιλιομέτρων και καταλήγουν στο Ιόνιο, στη θέση Ελαία, λίγο έξω από την Κυπαρισσία.
Ο δρόμος Πατρών – Πύργου Καλαμάτας “ακολουθεί” το περίγραμμα των ακτών της. Εκτός από τις θαλασσινές ομορφιές της,, ένας θαυμάσιος ορεινός κόσμος εμφανίζεται στις ανατολικές πλαγιές της που “προστατεύει” ένα πανέμορφο ποτάμι, τη Νέδα, και αποτελεί το μοναδικό ποτάμι θηλυκού γένους στην Ελλάδα.
Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να “γευτούν” την ανέγγιχτη φυσική ομορφιά της. Ξεκινώντας από την Κυπαρισσία, ο στενός επαρχιακός δρόμος καταλήγει μετά από 18 χλμ στο ορεινό χωριό Πλατάνια. Από εκεί ένας χωματένιος δρόμος αποτελεί συνδετικό κρίκο του κόσμου με το “παραδεισένιο” φαράγγι της Νέδας.
Οργανώνονται πεζοπορίες όπου το σημείο έναρξης το οποίο οριοθετείται από ένα παλιό πέτρινο γεφύρι. Στο μονοπάτι υπάρχουν πολλές πινακίδες που διευκρινίζουν τη διαδρομή από τη κοίτη του ποταμού μέχρι το φαράγγι, όπου ξεπηδά ο καταρράκτης από ύψος 20 περίπου μέτρων.
Μπορεί ο επισκέπτης να ακολουθήσει τη πορεία διάρκειας 7 με 8 ώρες προκειμένου να διασχίσει το φαράγγι αλλά καλό θα είναι να λάβει υπόψη του πως είναι υποχρεωτικό το περπάτημα μέσα στο ποτάμι ενώ σε ορισμένα σημεία ακόμα και το κολύμπι.
Η καλύτερη περίοδος για την επίσκεψη στο φαράγγι είναι τέλη καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου. Το ποτάμι κατεβάζει λιγότερο νερό με αποτέλεσμα η κολύμβηση να είναι πιο εύκολη.
Είναι απαραίτητο να σημειωθεί πως η πανίδα που εμφανίζεται κατά μήκος του φαραγγιού είναι άξια θαυμασμού. Αυτό έχει ως απόρροια να λαμβάνουν χώρα συναντήσεις με πλάσματα του οικοσυστήματος όπως βίδρες, πουλιά, ψάρια του γλυκού νερού, νερόφιδα.
55 ντόπιοι το προτείνουν
Καταρράκτες Νέδας
Στη νότια πλευρά της Αρχαίας Ολυμπίας, στα όρια των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας της Πελοποννήσου και πολύ κοντά στην Αρχαία Φιγαλεία συναντάει κανείς το Φαράγγι της Νέδας.
Πηγάζει από το όρος Λύκαιο, ανάμεσα στα χωριά Κακαλέτρι και Πέτρα της ορεινής Μεσσηνίας, πολύ κοντά στην Ανδρίτσαινα. Τα νερά της ακολουθούν μία διαδρομή φυσικού πλούτου 32 χιλιομέτρων και καταλήγουν στο Ιόνιο, στη θέση Ελαία, λίγο έξω από την Κυπαρισσία.
Ο δρόμος Πατρών – Πύργου Καλαμάτας “ακολουθεί” το περίγραμμα των ακτών της. Εκτός από τις θαλασσινές ομορφιές της,, ένας θαυμάσιος ορεινός κόσμος εμφανίζεται στις ανατολικές πλαγιές της που “προστατεύει” ένα πανέμορφο ποτάμι, τη Νέδα, και αποτελεί το μοναδικό ποτάμι θηλυκού γένους στην Ελλάδα.
Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να “γευτούν” την ανέγγιχτη φυσική ομορφιά της. Ξεκινώντας από την Κυπαρισσία, ο στενός επαρχιακός δρόμος καταλήγει μετά από 18 χλμ στο ορεινό χωριό Πλατάνια. Από εκεί ένας χωματένιος δρόμος αποτελεί συνδετικό κρίκο του κόσμου με το “παραδεισένιο” φαράγγι της Νέδας.
Οργανώνονται πεζοπορίες όπου το σημείο έναρξης το οποίο οριοθετείται από ένα παλιό πέτρινο γεφύρι. Στο μονοπάτι υπάρχουν πολλές πινακίδες που διευκρινίζουν τη διαδρομή από τη κοίτη του ποταμού μέχρι το φαράγγι, όπου ξεπηδά ο καταρράκτης από ύψος 20 περίπου μέτρων.
Μπορεί ο επισκέπτης να ακολουθήσει τη πορεία διάρκειας 7 με 8 ώρες προκειμένου να διασχίσει το φαράγγι αλλά καλό θα είναι να λάβει υπόψη του πως είναι υποχρεωτικό το περπάτημα μέσα στο ποτάμι ενώ σε ορισμένα σημεία ακόμα και το κολύμπι.
Η καλύτερη περίοδος για την επίσκεψη στο φαράγγι είναι τέλη καλοκαιριού με αρχές φθινοπώρου. Το ποτάμι κατεβάζει λιγότερο νερό με αποτέλεσμα η κολύμβηση να είναι πιο εύκολη.
Είναι απαραίτητο να σημειωθεί πως η πανίδα που εμφανίζεται κατά μήκος του φαραγγιού είναι άξια θαυμασμού. Αυτό έχει ως απόρροια να λαμβάνουν χώρα συναντήσεις με πλάσματα του οικοσυστήματος όπως βίδρες, πουλιά, ψάρια του γλυκού νερού, νερόφιδα.
Το εθνικό πάρκο υγροτόπων λιμνοθάλασσας Κοτυχίου και δάσους Στροφυλιάς είναι προστατευόμενη περιοχή στους νομούς Αχαΐας και Ηλείας. Τμήμα του πάρκου είναι τα Μαύρα βουνά, το Δάσος Στροφυλιάς, η Λίμνη Λάμια, η Λίμνη Προκόπου, η Λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, η Λίμνη Πάπα, ο ποταμός Λάρισσος, το ακρωτήριο Άραξος, τα Λουτρά Υρμίνης, ο αρχαιολογικός χώρος του Τείχους Δυμαίων και οι παραλίες της Καλόγριας. Ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο το 2008. Έχει συνολική έκταση 143.000 στρέμματα και προστατεύεται από τις διεθνείς συνθήκης Ραμσάρ και Φύση 2000.
Το πάρκο είναι καταφύγιο άγριας ζωής και πλούσιος υδροβιότοπος με πολλά έλη, τεχνητά κανάλια, ποταμούς, λιμνοθάλασσες, θίνες και αμμόλοφους.
Το Δάσος Στροφυλιάς έκτασης 22.000 στρεμμάτων με κουκουναριές, χαλέπιο πεύκη και βελανιδιές. Στο πάρκο βρίσκουν καταφύγιο πάπιες, ερωδιοί, βίδρες, χαλκόκοτες, φοινικόπτεροι, φαλαρίδες, αργυροπελεκάνοι, νεροχελίδονα, νανογλάρονα, καλαμοκανάδες, καλαμόκιρκοι, πολλά είδη αμφίβιων, ερπετών, τρωκτικών, χελώνες, αλεπούδες κ.τλ..
9 ντόπιοι το προτείνουν
Dasos Strofilias
Το εθνικό πάρκο υγροτόπων λιμνοθάλασσας Κοτυχίου και δάσους Στροφυλιάς είναι προστατευόμενη περιοχή στους νομούς Αχαΐας και Ηλείας. Τμήμα του πάρκου είναι τα Μαύρα βουνά, το Δάσος Στροφυλιάς, η Λίμνη Λάμια, η Λίμνη Προκόπου, η Λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, η Λίμνη Πάπα, ο ποταμός Λάρισσος, το ακρωτήριο Άραξος, τα Λουτρά Υρμίνης, ο αρχαιολογικός χώρος του Τείχους Δυμαίων και οι παραλίες της Καλόγριας. Ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο το 2008. Έχει συνολική έκταση 143.000 στρέμματα και προστατεύεται από τις διεθνείς συνθήκης Ραμσάρ και Φύση 2000.
Το πάρκο είναι καταφύγιο άγριας ζωής και πλούσιος υδροβιότοπος με πολλά έλη, τεχνητά κανάλια, ποταμούς, λιμνοθάλασσες, θίνες και αμμόλοφους.
Το Δάσος Στροφυλιάς έκτασης 22.000 στρεμμάτων με κουκουναριές, χαλέπιο πεύκη και βελανιδιές. Στο πάρκο βρίσκουν καταφύγιο πάπιες, ερωδιοί, βίδρες, χαλκόκοτες, φοινικόπτεροι, φαλαρίδες, αργυροπελεκάνοι, νεροχελίδονα, νανογλάρονα, καλαμοκανάδες, καλαμόκιρκοι, πολλά είδη αμφίβιων, ερπετών, τρωκτικών, χελώνες, αλεπούδες κ.τλ..
Παραλίες
Μόλις 5χλμ από την πόλη του Πύργου βρίσκεται η Σπιάτζα. Το γνώρισμά της είναι τα βαθύτερα νερά από ότι στην παραλία του Κατακόλου, η μαλακή και πυκνή άμμος της ακτής και η πυκνοκατοίκησή της.
Κατά μήκος του κυπαρισσιακού κόλπου, από την Σπιάτζα μέχρι το Κατάκολο, υπάρχουν δεκάδες μικροί παραθεριστικοί οικισμοί όπως η Αγια Παρασκευή, η Σαρακίνα και τα Λέτρινα. Η τεράστια παραλία διακρίνεται για την πυκνή της αμμουδιά.
Paralia Spiantza
Μόλις 5χλμ από την πόλη του Πύργου βρίσκεται η Σπιάτζα. Το γνώρισμά της είναι τα βαθύτερα νερά από ότι στην παραλία του Κατακόλου, η μαλακή και πυκνή άμμος της ακτής και η πυκνοκατοίκησή της.
Κατά μήκος του κυπαρισσιακού κόλπου, από την Σπιάτζα μέχρι το Κατάκολο, υπάρχουν δεκάδες μικροί παραθεριστικοί οικισμοί όπως η Αγια Παρασκευή, η Σαρακίνα και τα Λέτρινα. Η τεράστια παραλία διακρίνεται για την πυκνή της αμμουδιά.
Η παραλία Κατάκολο - Καβούρι βρίσκεται στον όρμο του Κατάκολου και απέχει 5 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 14.300 μ., το μέσο πλάτος 25 μ. και με προσανατολισμό νότιο. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης μόνιμων κτισμάτων στο όριο κι επί της ακτής. Ακόμα, το δυτικό άκρο της ακτής οριοθετείται από προβλήτα. Στην ακτή παρατηρούνται κρίνοι της θάλασσας και χαμηλή βλάστηση στο όριο της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη στις εκβολές του ποταμού και των ρεμάτων, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα) και σκυφόζωα (τσούχτρες). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 140 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών - Πύργου και με μέσα μαζικής μεταφοράς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν εστιατόρια και αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κυρίως κανό). Επιπλέον, στο θαλάσσιο χώρο αγκυροβολούν σκάφη αναψυχής. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 5.000 άτομα.
Paralia Katakolo
Η παραλία Κατάκολο - Καβούρι βρίσκεται στον όρμο του Κατάκολου και απέχει 5 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 14.300 μ., το μέσο πλάτος 25 μ. και με προσανατολισμό νότιο. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης μόνιμων κτισμάτων στο όριο κι επί της ακτής. Ακόμα, το δυτικό άκρο της ακτής οριοθετείται από προβλήτα. Στην ακτή παρατηρούνται κρίνοι της θάλασσας και χαμηλή βλάστηση στο όριο της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη στις εκβολές του ποταμού και των ρεμάτων, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα) και σκυφόζωα (τσούχτρες). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 140 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών - Πύργου και με μέσα μαζικής μεταφοράς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν εστιατόρια και αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κυρίως κανό). Επιπλέον, στο θαλάσσιο χώρο αγκυροβολούν σκάφη αναψυχής. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 5.000 άτομα.
Η παραλία του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται στον όρμο Τηγάνι και απέχει 12 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί τμήμα του ανοιχτού όρμου, μήκους 5,1 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 60 μ., το μέσο πλάτος 15 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο και βότσαλο, ενώ κατά τόπους παρατηρούνται βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης τοιχίου στο νότιο τμήμα της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη, χλωροφύκη και ροδοφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι βαθιά και η κλίση του πυθμένα απότομη (σε απόσταση 40 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Η παραλία είναι οργανωμένη και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 300 άτομα.
20 ντόπιοι το προτείνουν
Agios Andreas
Η παραλία του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται στον όρμο Τηγάνι και απέχει 12 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί τμήμα του ανοιχτού όρμου, μήκους 5,1 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 60 μ., το μέσο πλάτος 15 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο και βότσαλο, ενώ κατά τόπους παρατηρούνται βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης τοιχίου στο νότιο τμήμα της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη, χλωροφύκη και ροδοφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι βαθιά και η κλίση του πυθμένα απότομη (σε απόσταση 40 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Η παραλία είναι οργανωμένη και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 300 άτομα.
Η παραλία Λεβεντοχωρίου απέχει περίπου 5 χλμ από το Κατάκολο.Η πρόσβαση γίνεται οδικώς από τον δρόμο Πύργου-Κατακόλου. Η παραλία διαθέτει υποδομές, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην παραλία λειτουργεί καντίνα με τραπέζια και καρέκλες για την εξυπηρέτηση των λουομένων
Leventochori
Η παραλία Λεβεντοχωρίου απέχει περίπου 5 χλμ από το Κατάκολο.Η πρόσβαση γίνεται οδικώς από τον δρόμο Πύργου-Κατακόλου. Η παραλία διαθέτει υποδομές, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην παραλία λειτουργεί καντίνα με τραπέζια και καρέκλες για την εξυπηρέτηση των λουομένων
Η παραλία του Αγίου Ηλία - Σκαφιδιάς βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 2.160 μ., το μέσο πλάτος 35 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή φύονται κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη και χλωροφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος και η κλίση του πυθμένα είναι ήπια (σε απόσταση 190 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα και εστιατόρια. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κανό/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 2.000 άτομα
Agios Ilias, Pyrgos
Η παραλία του Αγίου Ηλία - Σκαφιδιάς βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 2.160 μ., το μέσο πλάτος 35 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή φύονται κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη και χλωροφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος και η κλίση του πυθμένα είναι ήπια (σε απόσταση 190 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα και εστιατόρια. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κανό/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 2.000 άτομα
Η παραλία του Αγίου Ηλία - Σκαφιδιάς βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 2.160 μ., το μέσο πλάτος 35 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή φύονται κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη και χλωροφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος και η κλίση του πυθμένα είναι ήπια (σε απόσταση 190 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα και εστιατόρια. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κανό/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 2.000 άτομα
Skafidia
Η παραλία του Αγίου Ηλία - Σκαφιδιάς βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 2.160 μ., το μέσο πλάτος 35 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και βράχια. Η παράκτια ζώνη είναι τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή φύονται κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη και χλωροφύκη, που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα της ακτής. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος και η κλίση του πυθμένα είναι ήπια (σε απόσταση 190 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα και εστιατόρια. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (κανό/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 2.000 άτομα
Η παραλία του Επιταλίου βρίσκεται στον Κυπαρισσιακό κόλπο και απέχει 10 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 8.320 μ., το μέσο πλάτος 45 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων επί της ακτής και στο όριό της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη στις εκβολές του ποταμού και των ρεμάτων, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 120 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας-Πύργου. Μικρό τμήμα της παραλίας είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχει αναψυκτήριο. Στο βορειοδυτικό άκρο της ακτής εκβάλλει ο ποταμός Αλφειός και ανάντη της ακτής υπάρχουν αποστραγγιστικά κανάλια. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 150 άτομα.
Paralia Epitaliou
Η παραλία του Επιταλίου βρίσκεται στον Κυπαρισσιακό κόλπο και απέχει 10 χλμ. περίπου από τον Πύργο. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 8.320 μ., το μέσο πλάτος 45 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων επί της ακτής και στο όριό της. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη στις εκβολές του ποταμού και των ρεμάτων, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 120 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας-Πύργου. Μικρό τμήμα της παραλίας είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχει αναψυκτήριο. Στο βορειοδυτικό άκρο της ακτής εκβάλλει ο ποταμός Αλφειός και ανάντη της ακτής υπάρχουν αποστραγγιστικά κανάλια. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 150 άτομα.
Η παραλία της Ζαχάρως είναι μία πανέμορφη απέραντη παραλία με χρυσή άμμο και κρυστάλλινα νερά. Εδώ οι παραθεριστές μπορούν να επιδοθούν σε windsurfing και άλλα θαλάσσια σπορ. Μπορούν επίσης να κάνουν ρομαντικούς περιπάτους στη θέα του ειδυλλιακού ηλιοβασιλέματος.
Λειτουργούν τουριστικό περίπτερο που μετατρέπεται ανάλογα με τις ώρες της μέρας σε εστιατόριο – αναψυκτήριο και κλαμπ. Καθώς και ένα ακόμη εστιατόριο νοτιότερα όπου φιλοξενείται και το τουρνουά beachVolley.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΖΑΧΑΡΩΣ
Η παραλία της Ζαχάρως είναι μία πανέμορφη απέραντη παραλία με χρυσή άμμο και κρυστάλλινα νερά. Εδώ οι παραθεριστές μπορούν να επιδοθούν σε windsurfing και άλλα θαλάσσια σπορ. Μπορούν επίσης να κάνουν ρομαντικούς περιπάτους στη θέα του ειδυλλιακού ηλιοβασιλέματος.
Λειτουργούν τουριστικό περίπτερο που μετατρέπεται ανάλογα με τις ώρες της μέρας σε εστιατόριο – αναψυκτήριο και κλαμπ. Καθώς και ένα ακόμη εστιατόριο νοτιότερα όπου φιλοξενείται και το τουρνουά beachVolley.
Η παραλία Καϊάφας - Ζαχάρω βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Κυπαρισσιακού κόλπου και απέχει 2,5 χλμ. περίπου από τον οικισμό της Ζαχάρως. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 15,5 χλμ., το μέσο πλάτος 30 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κατά τόπους ξύλινων διαδρόμων και βάσεων για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Στο όριο της ακτής υπάρχουν μόνιμα κτίσματα και χαμηλή βλάστηση και κρίνοι της θάλασσας. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή στο μεγαλύτερο τμήμα της ακτής και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 260 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας-Πύργου. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχει ναυαγοσώστης και αναψυκτήρια στο όριό της. Στο βορειοδυτικό τμήμα της ακτής η λιμνοθάλασσα του Καϊάφα ενώνεται με τον Κυπαρισσιακό κόλπο. Κατά μήκος της κολυμβητικής ακτής εκβάλουν τα ρέματα Ζαχαραΐικο και Θολό (συνεχούς ροής και τα ρέματα Γλατσίτικο και Βούλγκρεμο (διαλείπουσας ροής). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 5.000 άτομα.
Paralia Kaiafas
Η παραλία Καϊάφας - Ζαχάρω βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του Κυπαρισσιακού κόλπου και απέχει 2,5 χλμ. περίπου από τον οικισμό της Ζαχάρως. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 15,5 χλμ., το μέσο πλάτος 30 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κατά τόπους ξύλινων διαδρόμων και βάσεων για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Στο όριο της ακτής υπάρχουν μόνιμα κτίσματα και χαμηλή βλάστηση και κρίνοι της θάλασσας. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή στο μεγαλύτερο τμήμα της ακτής και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 260 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας-Πύργου. Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχει ναυαγοσώστης και αναψυκτήρια στο όριό της. Στο βορειοδυτικό τμήμα της ακτής η λιμνοθάλασσα του Καϊάφα ενώνεται με τον Κυπαρισσιακό κόλπο. Κατά μήκος της κολυμβητικής ακτής εκβάλουν τα ρέματα Ζαχαραΐικο και Θολό (συνεχούς ροής και τα ρέματα Γλατσίτικο και Βούλγκρεμο (διαλείπουσας ροής). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 5.000 άτομα.
Η παραλία Κάτω Σάμικο βρίσκεται στον Κυπαρισσιακό κόλπο και απέχει 8,5 χλμ. περίπου από την πόλη των Κρεστένων. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 6.890 μ., το μέσο πλάτος 50 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης ξύλινων διαδρόμων και ξύλινων εξεδρών για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Στο όριο της ακτής υπάρχουν διάσπαρτα μόνιμα κτίσματα, διαμορφωμένος χώρος από γκαζόν και μέρος της χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης οχημάτων. Στην παραλία εντοπίζονται κρινάκια της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα), αρθρόποδα (καρκινοειδή (καβούρια)), σκυφόζωα (τσούχτρες). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 220 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας - Πύργου. Το νοτιοανατολικό τμήμα της παραλίας είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια, ναυαγοσωστική βάση και γήπεδο πετοσφαίρισης. Η ακτή χρησιμοποιείται για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (μηχανοκίνητα/ποδήλατο/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 1.000 άτομα.
Paralia Kato Samiko
Η παραλία Κάτω Σάμικο βρίσκεται στον Κυπαρισσιακό κόλπο και απέχει 8,5 χλμ. περίπου από την πόλη των Κρεστένων. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ανοιχτού Κυπαρισσιακού κόλπου, μήκους 68 χλμ.. Το μήκος της παραλίας είναι 6.890 μ., το μέσο πλάτος 50 μ. και με προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Τόσο η παράκτια ζώνη όσο και ο θαλάσσιος πυθμένας είναι αμμώδεις. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης ξύλινων διαδρόμων και ξύλινων εξεδρών για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων. Στο όριο της ακτής υπάρχουν διάσπαρτα μόνιμα κτίσματα, διαμορφωμένος χώρος από γκαζόν και μέρος της χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης οχημάτων. Στην παραλία εντοπίζονται κρινάκια της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (δίθυρα όστρακα), αρθρόποδα (καρκινοειδή (καβούρια)), σκυφόζωα (τσούχτρες). Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 220 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Καλαμάτας - Πύργου. Το νοτιοανατολικό τμήμα της παραλίας είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, τουαλέτες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν αναψυκτήρια, ναυαγοσωστική βάση και γήπεδο πετοσφαίρισης. Η ακτή χρησιμοποιείται για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (μηχανοκίνητα/ποδήλατο/ιστιοπλοΐα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 1.000 άτομα.
Μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ηλείας που όμως δεν είναι τόσο γνωστή στο ευρύ κοινό αφού δεν περιλαμβάνει τόσα πολλά καταστήματα εστίασης (βλέπε Κουρούτα) ή δεν είναι πόλος ξένου τουρισμού (βλέπε Κατάκολο), είναι ο Κακόβατος.
Ο Κακόβατος είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται στο κέντρο του Κυπαρισσιακού Κόλπου, τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ζαχάρως και περιβάλλεται από τα χωριά Σχίνοι ή Μπισχίνι, Καλίδονα, Ανήλιο και Νεοχώρι.
Η ονομασία του χωριού, αναλύοντας την ετυμολογία της παραπέμπει (κακός και βαίνω) από τον αδιάβατο και δυσκολοδιάβατο τόπο και προέρχεται, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τότε που όπως αναφέρουν οι ιστορικές μαρτυρίες η περιοχή ήταν ακατοίκητη εξαιτίας του εκτεθειμένου τοπίου της στις επιδρομές των πειρατών και των τυχοδιωκτών, αλλά και στις διαθέσεις του κατακτητή.
Το χωριό είναι κτισμένο πάνω στους αμμόλοφους που αναφέρει ο Όμηρος και ο τόπος θυμίζει την αμμουδερή Πύλο του Νέστορα, εκεί που ο πληθυσμός του δίκαιου βασιλιά έβοσκες τις αγελάδες και τα γιδοπρόβατα του.
Στον Κακόβατο, άλλωστε, όπως αναφέρει ο Άγγλος αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς, βρήκε και αγόρασε από χωρικό το διάσημο χρυσό δακτυλίδι του Νέστορα που πλέον φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών.
Η παραλία του Κακόβατου είναι μία από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες όχι μόνο της βορειοδυτικής Πελοποννήσου, αλλά μία από τις καλύτερες της Ελλάδος. Θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενήσει αγωνίσματα του Survivor, αφού είναι μεγάλη, μοιάζει με έρημο και είναι αδιάβατη.
Είναι αμμώδης, με χρυσή άμμο, έχει μια υπέροχη και άγρια φυσική ομορφιά που προκύπτει από το όλο μέρος, ενώ η δασώδης βλάστηση που υπάρχει από πάνω της δίνει έναν τροπικό χαρακτήρα, τόσο στο χωριό, όσο και σε αυτή.
Paralia Kakovatos
Μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ηλείας που όμως δεν είναι τόσο γνωστή στο ευρύ κοινό αφού δεν περιλαμβάνει τόσα πολλά καταστήματα εστίασης (βλέπε Κουρούτα) ή δεν είναι πόλος ξένου τουρισμού (βλέπε Κατάκολο), είναι ο Κακόβατος.
Ο Κακόβατος είναι ένα γραφικό παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται στο κέντρο του Κυπαρισσιακού Κόλπου, τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ζαχάρως και περιβάλλεται από τα χωριά Σχίνοι ή Μπισχίνι, Καλίδονα, Ανήλιο και Νεοχώρι.
Η ονομασία του χωριού, αναλύοντας την ετυμολογία της παραπέμπει (κακός και βαίνω) από τον αδιάβατο και δυσκολοδιάβατο τόπο και προέρχεται, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τότε που όπως αναφέρουν οι ιστορικές μαρτυρίες η περιοχή ήταν ακατοίκητη εξαιτίας του εκτεθειμένου τοπίου της στις επιδρομές των πειρατών και των τυχοδιωκτών, αλλά και στις διαθέσεις του κατακτητή.
Το χωριό είναι κτισμένο πάνω στους αμμόλοφους που αναφέρει ο Όμηρος και ο τόπος θυμίζει την αμμουδερή Πύλο του Νέστορα, εκεί που ο πληθυσμός του δίκαιου βασιλιά έβοσκες τις αγελάδες και τα γιδοπρόβατα του.
Στον Κακόβατο, άλλωστε, όπως αναφέρει ο Άγγλος αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς, βρήκε και αγόρασε από χωρικό το διάσημο χρυσό δακτυλίδι του Νέστορα που πλέον φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών.
Η παραλία του Κακόβατου είναι μία από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες όχι μόνο της βορειοδυτικής Πελοποννήσου, αλλά μία από τις καλύτερες της Ελλάδος. Θα μπορούσε κάλλιστα να φιλοξενήσει αγωνίσματα του Survivor, αφού είναι μεγάλη, μοιάζει με έρημο και είναι αδιάβατη.
Είναι αμμώδης, με χρυσή άμμο, έχει μια υπέροχη και άγρια φυσική ομορφιά που προκύπτει από το όλο μέρος, ενώ η δασώδης βλάστηση που υπάρχει από πάνω της δίνει έναν τροπικό χαρακτήρα, τόσο στο χωριό, όσο και σε αυτή.
Είναι μία υπέροχη παραλία, με απέραντη αμμουδιά που θυμίζει κάτι από εξωτικό νησί και που εύκολα σε κερδίζει.
Η παραλία αυτή "κρύβει" ένα εξίσου όμορφο και γραφικό χωριό, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Ζαχάρω, κοντά στα σύνορα της Ηλείας και της Μεσσηνίας.
Τα τελευταία χρόνια το Γιαννιτσοχώρι και η πανέμορφη παραλία του έχουν γίνει γνωστά ολοένα και περισσότερο σε Έλληνες και ξένους που τα επιλέγουν για τα μπάνια τους, αλλά και για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
Έτσι, μία περιοχή που πριν από λίγα χρόνια ήταν απομονωμένη και έμοιαζε ένας ιδανικός τόπος για εναλλακτικούς τύπους, έχει γίνει ένα μέρος που αποκτά μία πιο σύγχρονη τουριστική δυναμική.
Giannitsochori beach
Είναι μία υπέροχη παραλία, με απέραντη αμμουδιά που θυμίζει κάτι από εξωτικό νησί και που εύκολα σε κερδίζει.
Η παραλία αυτή "κρύβει" ένα εξίσου όμορφο και γραφικό χωριό, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Ζαχάρω, κοντά στα σύνορα της Ηλείας και της Μεσσηνίας.
Τα τελευταία χρόνια το Γιαννιτσοχώρι και η πανέμορφη παραλία του έχουν γίνει γνωστά ολοένα και περισσότερο σε Έλληνες και ξένους που τα επιλέγουν για τα μπάνια τους, αλλά και για τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
Έτσι, μία περιοχή που πριν από λίγα χρόνια ήταν απομονωμένη και έμοιαζε ένας ιδανικός τόπος για εναλλακτικούς τύπους, έχει γίνει ένα μέρος που αποκτά μία πιο σύγχρονη τουριστική δυναμική.
Οι παραλίες Παλούκι και Αγία Μαρίνα βρίσκονται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος κάθε παραλίας είναι 2.420 μ., το μέσο πλάτος 20 μ. και με προσανατολισμό δυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης προβλήτα στο βόρειο άκρο της. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 230 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στις παραλίες γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου. Το βόρειο τμήμα των παραλιών είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι και αναψυκτήριο. Το βόρειο άκρο της ακτής οριοθετείται από μαρίνα. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 500 άτομα.
Παραλία Αγιά Μαρίνα
Οι παραλίες Παλούκι και Αγία Μαρίνα βρίσκονται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος κάθε παραλίας είναι 2.420 μ., το μέσο πλάτος 20 μ. και με προσανατολισμό δυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης προβλήτα στο βόρειο άκρο της. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 230 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στις παραλίες γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου. Το βόρειο τμήμα των παραλιών είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι και αναψυκτήριο. Το βόρειο άκρο της ακτής οριοθετείται από μαρίνα. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 500 άτομα.
Οι παραλίες Παλούκι και Αγία Μαρίνα βρίσκονται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος κάθε παραλίας είναι 2.420 μ., το μέσο πλάτος 20 μ. και με προσανατολισμό δυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης προβλήτα στο βόρειο άκρο της. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 230 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στις παραλίες γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου. Το βόρειο τμήμα των παραλιών είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι και αναψυκτήριο. Το βόρειο άκρο της ακτής οριοθετείται από μαρίνα. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 500 άτομα.
Παραλία Παλούκι
Οι παραλίες Παλούκι και Αγία Μαρίνα βρίσκονται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα του ευρύτερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 24,5 χλμ.. Το μήκος κάθε παραλίας είναι 2.420 μ., το μέσο πλάτος 20 μ. και με προσανατολισμό δυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης προβλήτα στο βόρειο άκρο της. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 230 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).
Η πρόσβαση στις παραλίες γίνεται οδικώς, μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου. Το βόρειο τμήμα των παραλιών είναι οργανωμένο και διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι και αναψυκτήριο. Το βόρειο άκρο της ακτής οριοθετείται από μαρίνα. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 500 άτομα.
Η παραλία Κουρούτα αποτελεί στον κόλπο του Χελωνίτη και αποτελεί χώρο ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Caretta-Caretta. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί παράλιο τμήμα ενός μικρότερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 16,5 χλμ. Η παραλία έχει μήκος 5400 μ., μέσο πλάτος 25 μ. και προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης μόνιμων κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή υπάρχει σποραδική βλάστηση από αλμυρίκια, καλαμιώνες, καθώς παρατηρούνται αμμοθίνες και κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει χλωροφύκη, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα κνιδόζωα (μέδουσες).
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 150 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.). Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου.
Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι για την διευκόλυνση της πρόσβασης στην παραλίας, εγκατεστημένος κινητός χώρος για πρόχειρο φαγητό και εστιατόριο για την εξυπηρέτηση του κοινού και ναυαγοσώστης για την ασφάλεια των λουομένων. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (μηχανοκίνητα/κανό/ιστιοπλοΐα/ ποδήλατα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 7.000 άτομα.
8 ντόπιοι το προτείνουν
Paralia Kourouta
Η παραλία Κουρούτα αποτελεί στον κόλπο του Χελωνίτη και αποτελεί χώρο ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Caretta-Caretta. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί παράλιο τμήμα ενός μικρότερου ανοιχτού κόλπου, μήκους 16,5 χλμ. Η παραλία έχει μήκος 5400 μ., μέσο πλάτος 25 μ. και προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης μόνιμων κτισμάτων και τοιχίου στο όριό της. Στην ακτή υπάρχει σποραδική βλάστηση από αλμυρίκια, καλαμιώνες, καθώς παρατηρούνται αμμοθίνες και κρίνοι της θάλασσας. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει χλωροφύκη, ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα κνιδόζωα (μέδουσες).
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 150 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.). Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται μέσω της νέας εθνικής οδού Πατρών-Πύργου.
Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, αποδυτήρια, ντους, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι για την διευκόλυνση της πρόσβασης στην παραλίας, εγκατεστημένος κινητός χώρος για πρόχειρο φαγητό και εστιατόριο για την εξυπηρέτηση του κοινού και ναυαγοσώστης για την ασφάλεια των λουομένων. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (μηχανοκίνητα/κανό/ιστιοπλοΐα/ ποδήλατα). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 7.000 άτομα.
Η παραλία Αρκούδι βρίσκεται βόρεια του κόλπου Χελωνίτη και απέχει 1,5 χλμ. περίπου από τα Λουτρά της Κυλλήνης. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα ενός ανοιχτού κόλπου, μήκους 250 μ. Η παραλία καταλαμβάνει το σύνολο του κόλπου, έχει μέσο πλάτος 30 μ. και νότιο προσανατολισμό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο και βράχια στα δυτικά. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων στο όριο της ακτής. Στην ακτή εμφανίζονται κρίνοι της θάλασσας και αμμοθίνες. Η θαλάσσια χλωρίδα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη άκρα του πυθμένα.
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 330 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.). Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται μέσω του οδικού δικτύου Γαστούνης-Λουτρών Κυλλήνης.
Η παραλία διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι για την εύκολη πρόσβαση στην παραλία, ναυαγοσωστική βάση, γήπεδο πετοσφαίρισης και λειτουργούν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα για την κάλυψη των αναγκών του κοινού. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και ο μέγιστος αριθμός λουόμενων της εκτιμάται σε 150 άτομα.
Paralia Arkoudi
Η παραλία Αρκούδι βρίσκεται βόρεια του κόλπου Χελωνίτη και απέχει 1,5 χλμ. περίπου από τα Λουτρά της Κυλλήνης. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα ενός ανοιχτού κόλπου, μήκους 250 μ. Η παραλία καταλαμβάνει το σύνολο του κόλπου, έχει μέσο πλάτος 30 μ. και νότιο προσανατολισμό. Η παράκτια ζώνη και ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελούνται από άμμο και βράχια στα δυτικά. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης κτισμάτων στο όριο της ακτής. Στην ακτή εμφανίζονται κρίνοι της θάλασσας και αμμοθίνες. Η θαλάσσια χλωρίδα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη άκρα του πυθμένα.
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι αβαθή και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 330 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.). Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται μέσω του οδικού δικτύου Γαστούνης-Λουτρών Κυλλήνης.
Η παραλία διαθέτει υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι για την εύκολη πρόσβαση στην παραλία, ναυαγοσωστική βάση, γήπεδο πετοσφαίρισης και λειτουργούν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα για την κάλυψη των αναγκών του κοινού. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και ο μέγιστος αριθμός λουόμενων της εκτιμάται σε 150 άτομα.
Η παραλία Θίνες-Βαρθολομιό βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί τμήμα ανοιχτού κόλπου, μήκους 16,5 χλμ.. Η παραλία έχει μήκος 7.300 μ., μέσο πλάτος 30 μ. και προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης. Ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και επίπεδες βραχώδεις εξάρσεις στο βορειοδυτικό τμήμα του. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη λόγω των διάσπαρτων κτισμάτων στο όριο και επί της ακτής. Στο όριο της παραλίας κυριαρχεί η χαμηλή βλάστηση, η οποία περιλαμβάνει κρίνους της άμμου. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη.
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος με ήπια κλίση του πυθμένα, καθώς σε απόσταση 80 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.. Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς.
Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι, ναυαγοσωστική βάση και λειτουργούν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα για την κάλυψη των αναγκών των λουομένων. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (ποδήλατο και κανό). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 700 άτομα.
Παραλία Θινών
Η παραλία Θίνες-Βαρθολομιό βρίσκεται στον κόλπο του Χελωνίτη. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί τμήμα ανοιχτού κόλπου, μήκους 16,5 χλμ.. Η παραλία έχει μήκος 7.300 μ., μέσο πλάτος 30 μ. και προσανατολισμό νοτιοδυτικό. Η παράκτια ζώνη είναι αμμώδης. Ο θαλάσσιος πυθμένας αποτελείται από άμμο και επίπεδες βραχώδεις εξάρσεις στο βορειοδυτικό τμήμα του. Η παράκτια ζώνη είναι μερικώς τροποποιημένη λόγω των διάσπαρτων κτισμάτων στο όριο και επί της ακτής. Στο όριο της παραλίας κυριαρχεί η χαμηλή βλάστηση, η οποία περιλαμβάνει κρίνους της άμμου. Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως χλωροφύκη.
Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα έχουν κανονικό βάθος με ήπια κλίση του πυθμένα, καθώς σε απόσταση 80 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.. Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς.
Τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης των λουομένων όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια, κάδους και καλάθια απορριμμάτων. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινοι διάδρομοι, ναυαγοσωστική βάση και λειτουργούν αναψυκτήρια με τραπεζοκαθίσματα για την κάλυψη των αναγκών των λουομένων. Η ακτή χρησιμοποιείται κυρίως για κολύμβηση και οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι τα θαλάσσια αθλήματα (ποδήλατο και κανό). Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 700 άτομα.
Πιο ήσυχη και λιγότερο «κοσμική» από παραλίες της ευρύτερης περιοχής αλλά εξίσου όμορφη με τις υπόλοιπες παραλίες της περιοχής, με χρυσαφένια αμμουδιά, διάφανα καθαρά νερά. Κύριο «ατού» της το όμορφο δάσος πίσω από την παραλία. Με άμμο και τεράστια σε έκταση, είναι μια τυπική παραλία της Ηλείας και βρίσκεται κοντά στο Βαρθολομιό. Θεωρείται σχετικά ήσυχη παραλία, αν και υπάρχουν κατά μήκος της αρκετά μικρά ξενοδοχεία. Χαρακτηριστικό το μικρό λιμανάκι του ναυτικού ομίλου της περιοχής.
Paralia Glifa
Πιο ήσυχη και λιγότερο «κοσμική» από παραλίες της ευρύτερης περιοχής αλλά εξίσου όμορφη με τις υπόλοιπες παραλίες της περιοχής, με χρυσαφένια αμμουδιά, διάφανα καθαρά νερά. Κύριο «ατού» της το όμορφο δάσος πίσω από την παραλία. Με άμμο και τεράστια σε έκταση, είναι μια τυπική παραλία της Ηλείας και βρίσκεται κοντά στο Βαρθολομιό. Θεωρείται σχετικά ήσυχη παραλία, αν και υπάρχουν κατά μήκος της αρκετά μικρά ξενοδοχεία. Χαρακτηριστικό το μικρό λιμανάκι του ναυτικού ομίλου της περιοχής.
Η παραλία Κυλλήνης βρίσκεται κοντά στο λιμάνι της Κυλλήνης. Η παραλία έχει μια υποδομή εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια για σκουπίδια. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινες πλατφόρμες για εύκολη πρόσβαση στην παραλία, ναυαγοσώστης και καντίνα με τραπέζια και καρέκλες για την ικανοποίηση των αναγκών του κοινού. Επίσης, υπάρχουν πολλές καφετέριες για να απολαύσετε τον καφέ, το ποτό σας, ιδιαίτερα τη νύχτα και ταβέρνες για να δοκιμάσετε την τοπική κουζίνα.
Paralia Killini
Η παραλία Κυλλήνης βρίσκεται κοντά στο λιμάνι της Κυλλήνης. Η παραλία έχει μια υποδομή εξυπηρέτησης των λουομένων, όπως ομπρέλες, ξαπλώστρες, ντους, αποδυτήρια και καλάθια για σκουπίδια. Στην ακτή υπάρχουν ξύλινες πλατφόρμες για εύκολη πρόσβαση στην παραλία, ναυαγοσώστης και καντίνα με τραπέζια και καρέκλες για την ικανοποίηση των αναγκών του κοινού. Επίσης, υπάρχουν πολλές καφετέριες για να απολαύσετε τον καφέ, το ποτό σας, ιδιαίτερα τη νύχτα και ταβέρνες για να δοκιμάσετε την τοπική κουζίνα.
Δρόμοι κρασιού
Το Κτήμα Μερκούρη βρίσκεται στη Δυτική Πελοπόννησο, στο Κορακοχώρι, κοντά στο Κατάκολο (2χλμ), τον Πύργο (12 (χλμ) και την Αρχαία Ολυμπία (32 χλμ).
Πρόκειται για ένα παλιό, μεγάλο αγρόκτημα, με ιστορία 140 χρόνων στην παραγωγή οίνου, ελαιολάδου και παλαιότερα Κορινθιακής σταφίδας. Ανήκει στην οικογένεια Μερκούρη, με ρίζες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο, μια οικογένεια με ποικίλα ενδιαφέροντα αλλά και ιδιαίτερη αγάπη για τη γη.
Η ίδρυση του κτήματος ανάγεται στο έτος 1864, όταν ο Θεόδωρος Μερκούρης, κοσμοπολίτης και ιδιαίτερα ικανός επιχειρηματίας με δράση στη Βόρεια Ιταλία και κυρίως στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αγόρασε από παραχώρηση εθνικών γαιών τις εκτάσεις που στη συνέχεια αποτέλεσαν το Κτήμα Μερκούρη. Ακολουθεί, λίγα χρόνια αργότερα, η εγκατάσταση του πρώτου αμπελώνα με μοσχεύματα της ποικιλίας «Ρεφόσκο» που εισάγονται από την βόρεια Ιταλία (Friuli).
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το κρασί του κτήματος γίνεται αντικείμενο εξαγωγής στην Ευρώπη. Καϊκια της εποχής αράζουν από καιρό σε καιρό στο μικρό όρμο του κτήματος για να φορτώσουν τα γεμάτα με κόκκινο μπρούσκο κρασί δρύϊνα βαρέλια, με προορισμό το λιμάνι της Τεργέστης. Παράλληλα, ο αμπελώνας του κτήματος, που γρήγορα θα γίνει ονομαστός στην Ηλεία, τροφοδοτεί για πολλές δεκαετίες τη γύρω ευρύτερη περιοχή με μοσχεύματα της ποικιλίας Refosco ή «Μερκούρη», όπως αυτή θα γίνει τοπικά γνωστή.
Το 1930 ο Λεωνίδας Μερκούρης κατασκευάζει μέσα στο κτήμα ένα σύγχρονο για την εποχή του οινοποιείο, με υπόγειες δεξαμενές 300 t περίπου, το οποίο θα παραμείνει σε λειτουργία μέχρι το έτος 1960.
Από το 1987, με την 3η και 4η γενιά της οικογένειας αρχίζει μια νέα, συστηματική προσπάθεια για την αναβίωση της οινοπαραγωγικής δραστηριότητας του κτήματος με παραγωγή τυποποιημένων κρασιών. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ανασυγκροτούνται, εκσυγχρονίζονται και επεκτείνονται οι παλιές εγκαταστάσεις του οινοποιείου και ανανεώνονται οι αμπελώνες με νέες φυτεύσεις, ενώ το Κτήμα Μερκούρη από το 1992 παίρνει τη μορφή μιάς οικογενειακής ανώνυμης εταιρείας.
Σήμερα η εταιρεία Κτήμα Μερκούρη Α.Ε. διευθύνεται από τους αδελφούς Βασίλη και Χρήστο Κανελλακόπουλο, 4η γενιά της οικογένειας.
Παράλληλα με την παραγωγική του δραστηριότητα (οίνοι και ελαιόλαδο), το Κτήμα Μερκούρη αξιοποιώντας την υπέροχη φύση που το περιβάλλει, τις παλιές, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, εγκαταστάσεις του, τη φιλόξενη διάθεση του ανθρώπινου δυναμικού του και τα επώνυμα προϊόντα του, παρέχει Τουριστικές Υπηρεσίες Αγροτουρισμού, σε μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες φίλων της φύσης και του κρασιού.
Οι υπηρεσίες αυτές αφορούν σε:
Α) Επισκέψεις-γευσιγνωσία.
Περιλαμβάνουν ξενάγηση στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου, στους αμπελώνες και στους ελαιώνες του Κτήματος, στο μικρό μας λαογραφικό μουσείο με τη συλλογή παλιών αγροτικών εργαλείων και μηχανημάτων, καθώς επίσης περίπατο στο δάσος, την παραλία και γενικά επαφή με την πανέμορφη φύση που περιβάλλει το Κτήμα. Ολοκληρώνονται με γευσιγνωσία των προϊόντων της Εταιρείας μας κάτω από τις αιωνόβιες κουκουναριές με θέα το Ιόνιο και τη Ζάκυνθο.
Β) Φαγητό. Σε περίπτωση μεγαλύτερης ομάδας επισκεπτών, εάν ζητηθεί, υπάρχει η δυνατότητα catering με παραδοσιακές σπεσιαλιτέ, αλλά και διεθνή κουζίνα.
Γ) Παραμονή. Μικρές τουριστικές μονάδες γύρω από το Κτήμα καθώς και οργανωμένες ξενοδοχειακές μονάδες στην ευρύτερη περιοχή παρέχουν τη δυνατότητα ποιοτικού τουριστικού καταλύματος.
Δ) Αγορά Προϊόντων του Κτήματος Μερκούρη.
Σε κατάλληλα διαμορφωμένο πωλητήριο μέσα στο οινοποιείο υπάρχει η δυνατότητα αγοράς των προϊόντων του Κτήματος σε πολύ καλές τιμές.
Ημέρες και ώρες επισκέψεων.
Το Κτήμα Μερκούρη και το Οινοποιείο του είναι ανοικτά σε μεμονωμένους επισκέπτες ή σε μεγαλύτερες ομάδες, όλες τις ημέρες, από 9.00πμ. έως 15.00μμ., εκτός από Κυριακές και ορισμένες αργίες.
Ένα προηγούμενο τηλεφώνημα για συνεννόηση, ή η αποστολή της φόρμας επικοινωνίας είναι χρήσιμα.
Εάν πρόκειται για επίσκεψη μεγάλης ομάδας, η συνεννόηση από πριν είναι απαραίτητη.
Πως φθάνουμε στο Κτήμα Μερκούρη
Ο κύριος άξονας ο οποίος οδηγεί στο Κτήμα Μερκούρη είναι η Εθνική οδός Πάτρας-Πύργου-Αρχ. Ολυμπίας. Στο 91ο χλμ., λίγο πριν από την είσοδο του Πύργου, καθώς προσεγγίζουμε την πόλη από την πλευρά της Πάτρας, βρίσκεται ο κόμβος των Λαστέϊκων. Ο κόμβος ελέγχεται από φωτεινούς σηματοδότες και οι οδικές πινακίδες εκεί μας κατευθύνουν νοτιοδυτικά προς το Κατάκολο και το Σκουροχώρι. Ακολουθούμε την ασφαλτοστρωμένη επαρχιακή οδό και αφού συναντήσουμε την σιδηροδρομική γραμμή συνεχίζουμε για 200 περίπου μέτρα πριν στρίψουμε δεξιά προς Σκουροχώρι. Διασχίζουμε το Σκουροχώρι, και έπειτα από 4 χλμ., στο δρόμο προς Κορακοχώρι, μια πινακίδα μας κατεθύνει προς το Κτήμα Μερκούρη σε απόσταση 1400 μ. Μια σειρά από πινακίδες κατά μήκος της διαδρομής διευκολύνουν την πορεία μας ενώ, σε περίπτωση ανάγκης, οδηγίες μπορεί κανείς να ζητήσει από το τηλέφωνο του οινοποιείου 26210 41601.
22 ντόπιοι το προτείνουν
Mercouri Estate
Το Κτήμα Μερκούρη βρίσκεται στη Δυτική Πελοπόννησο, στο Κορακοχώρι, κοντά στο Κατάκολο (2χλμ), τον Πύργο (12 (χλμ) και την Αρχαία Ολυμπία (32 χλμ).
Πρόκειται για ένα παλιό, μεγάλο αγρόκτημα, με ιστορία 140 χρόνων στην παραγωγή οίνου, ελαιολάδου και παλαιότερα Κορινθιακής σταφίδας. Ανήκει στην οικογένεια Μερκούρη, με ρίζες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο, μια οικογένεια με ποικίλα ενδιαφέροντα αλλά και ιδιαίτερη αγάπη για τη γη.
Η ίδρυση του κτήματος ανάγεται στο έτος 1864, όταν ο Θεόδωρος Μερκούρης, κοσμοπολίτης και ιδιαίτερα ικανός επιχειρηματίας με δράση στη Βόρεια Ιταλία και κυρίως στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αγόρασε από παραχώρηση εθνικών γαιών τις εκτάσεις που στη συνέχεια αποτέλεσαν το Κτήμα Μερκούρη. Ακολουθεί, λίγα χρόνια αργότερα, η εγκατάσταση του πρώτου αμπελώνα με μοσχεύματα της ποικιλίας «Ρεφόσκο» που εισάγονται από την βόρεια Ιταλία (Friuli).
Στα τέλη του 19ου αιώνα, το κρασί του κτήματος γίνεται αντικείμενο εξαγωγής στην Ευρώπη. Καϊκια της εποχής αράζουν από καιρό σε καιρό στο μικρό όρμο του κτήματος για να φορτώσουν τα γεμάτα με κόκκινο μπρούσκο κρασί δρύϊνα βαρέλια, με προορισμό το λιμάνι της Τεργέστης. Παράλληλα, ο αμπελώνας του κτήματος, που γρήγορα θα γίνει ονομαστός στην Ηλεία, τροφοδοτεί για πολλές δεκαετίες τη γύρω ευρύτερη περιοχή με μοσχεύματα της ποικιλίας Refosco ή «Μερκούρη», όπως αυτή θα γίνει τοπικά γνωστή.
Το 1930 ο Λεωνίδας Μερκούρης κατασκευάζει μέσα στο κτήμα ένα σύγχρονο για την εποχή του οινοποιείο, με υπόγειες δεξαμενές 300 t περίπου, το οποίο θα παραμείνει σε λειτουργία μέχρι το έτος 1960.
Από το 1987, με την 3η και 4η γενιά της οικογένειας αρχίζει μια νέα, συστηματική προσπάθεια για την αναβίωση της οινοπαραγωγικής δραστηριότητας του κτήματος με παραγωγή τυποποιημένων κρασιών. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας ανασυγκροτούνται, εκσυγχρονίζονται και επεκτείνονται οι παλιές εγκαταστάσεις του οινοποιείου και ανανεώνονται οι αμπελώνες με νέες φυτεύσεις, ενώ το Κτήμα Μερκούρη από το 1992 παίρνει τη μορφή μιάς οικογενειακής ανώνυμης εταιρείας.
Σήμερα η εταιρεία Κτήμα Μερκούρη Α.Ε. διευθύνεται από τους αδελφούς Βασίλη και Χρήστο Κανελλακόπουλο, 4η γενιά της οικογένειας.
Παράλληλα με την παραγωγική του δραστηριότητα (οίνοι και ελαιόλαδο), το Κτήμα Μερκούρη αξιοποιώντας την υπέροχη φύση που το περιβάλλει, τις παλιές, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, εγκαταστάσεις του, τη φιλόξενη διάθεση του ανθρώπινου δυναμικού του και τα επώνυμα προϊόντα του, παρέχει Τουριστικές Υπηρεσίες Αγροτουρισμού, σε μικρές ή μεγαλύτερες ομάδες φίλων της φύσης και του κρασιού.
Οι υπηρεσίες αυτές αφορούν σε:
Α) Επισκέψεις-γευσιγνωσία.
Περιλαμβάνουν ξενάγηση στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου, στους αμπελώνες και στους ελαιώνες του Κτήματος, στο μικρό μας λαογραφικό μουσείο με τη συλλογή παλιών αγροτικών εργαλείων και μηχανημάτων, καθώς επίσης περίπατο στο δάσος, την παραλία και γενικά επαφή με την πανέμορφη φύση που περιβάλλει το Κτήμα. Ολοκληρώνονται με γευσιγνωσία των προϊόντων της Εταιρείας μας κάτω από τις αιωνόβιες κουκουναριές με θέα το Ιόνιο και τη Ζάκυνθο.
Β) Φαγητό. Σε περίπτωση μεγαλύτερης ομάδας επισκεπτών, εάν ζητηθεί, υπάρχει η δυνατότητα catering με παραδοσιακές σπεσιαλιτέ, αλλά και διεθνή κουζίνα.
Γ) Παραμονή. Μικρές τουριστικές μονάδες γύρω από το Κτήμα καθώς και οργανωμένες ξενοδοχειακές μονάδες στην ευρύτερη περιοχή παρέχουν τη δυνατότητα ποιοτικού τουριστικού καταλύματος.
Δ) Αγορά Προϊόντων του Κτήματος Μερκούρη.
Σε κατάλληλα διαμορφωμένο πωλητήριο μέσα στο οινοποιείο υπάρχει η δυνατότητα αγοράς των προϊόντων του Κτήματος σε πολύ καλές τιμές.
Ημέρες και ώρες επισκέψεων.
Το Κτήμα Μερκούρη και το Οινοποιείο του είναι ανοικτά σε μεμονωμένους επισκέπτες ή σε μεγαλύτερες ομάδες, όλες τις ημέρες, από 9.00πμ. έως 15.00μμ., εκτός από Κυριακές και ορισμένες αργίες.
Ένα προηγούμενο τηλεφώνημα για συνεννόηση, ή η αποστολή της φόρμας επικοινωνίας είναι χρήσιμα.
Εάν πρόκειται για επίσκεψη μεγάλης ομάδας, η συνεννόηση από πριν είναι απαραίτητη.
Πως φθάνουμε στο Κτήμα Μερκούρη
Ο κύριος άξονας ο οποίος οδηγεί στο Κτήμα Μερκούρη είναι η Εθνική οδός Πάτρας-Πύργου-Αρχ. Ολυμπίας. Στο 91ο χλμ., λίγο πριν από την είσοδο του Πύργου, καθώς προσεγγίζουμε την πόλη από την πλευρά της Πάτρας, βρίσκεται ο κόμβος των Λαστέϊκων. Ο κόμβος ελέγχεται από φωτεινούς σηματοδότες και οι οδικές πινακίδες εκεί μας κατευθύνουν νοτιοδυτικά προς το Κατάκολο και το Σκουροχώρι. Ακολουθούμε την ασφαλτοστρωμένη επαρχιακή οδό και αφού συναντήσουμε την σιδηροδρομική γραμμή συνεχίζουμε για 200 περίπου μέτρα πριν στρίψουμε δεξιά προς Σκουροχώρι. Διασχίζουμε το Σκουροχώρι, και έπειτα από 4 χλμ., στο δρόμο προς Κορακοχώρι, μια πινακίδα μας κατεθύνει προς το Κτήμα Μερκούρη σε απόσταση 1400 μ. Μια σειρά από πινακίδες κατά μήκος της διαδρομής διευκολύνουν την πορεία μας ενώ, σε περίπτωση ανάγκης, οδηγίες μπορεί κανείς να ζητήσει από το τηλέφωνο του οινοποιείου 26210 41601.
Το Κτήμα Μπριντζίκη βρίσκεται στην δυτική Πελοπόννησο, στο χωριό Λαντζόι στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, γενέτειρας των Ολυμπιακών αγώνων και ενός από τους πιο ιερούς τόπους της αρχαίας Ελλάδας.
Η Οικογένεια Μπριντζίκη, ξεκινά το 1994 την ίδρυση του οινοποιείου. Το όραμα είναι η δημιουργία μοναδικών οίνων στους οποίους να είναι ευδιάκριτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής φημισμένη για την αμπελοκαλλιέργεια της. Τα άργιλοπηλώδη εδάφη της, σε συνδυασμό με την υγρασία των ποταμών, δημιουργούν ένα ιδανικό μικροκλίμα.
Οι αυτόχθονες ποικιλίες που ευδοκιμούν είναι ο Ροδίτης, ο Τινακτορώγος, η Μαλαγουζιά, το Φιλέρι, το Ασύρτικο (λευκές ποικιλίες) και ο Αυγουστιάτης, το Αγιωργίτικο και Merlot (ερυθρές ποικιλίες).
Η καλλιέργεια γίνεται με βιολογικό τρόπο.
ΤΟ ΠΡΆΣΙΝΟ ΟΙΝΟΠΟΙΕΊΟ
Το 2012 το Κτήμα Μπριντζίκη χαρακτηρίζεται το πρώτο πράσινο οινοποιείο στην Ελλάδα. Για το χαρακτηρισμό αυτό συνέβαλαν η αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας, καθώς και η χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Η γεωθερμία καλύπτει τις ανάγκες ψύξης και θέρμανσης των δεξαμενών και των χώρων , ενώ η μονάδα των φωτοβολταϊκών εξασφαλίζει τις ανάγκες ρεύματος του οινοποιείου.
Με τον τρόπο αυτό το Κτήμα Μπριντζίκη καθορίζει την οικολογική και φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία του, παράγοντας βιολογικούς οίνους που τείνουν να έχουν μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα.
Γιατί αξίζει να το επισκεφθείτε:
Γιατί το Κτήμα Μπριντζίκη είναι πολύ κοντά στην Αρχαία Ολυμπία και μοναδικό από πολλές απόψεις: Είναι το «πράσινο» οινοποιείο της Ελλάδας, αφού είναι το μόνο ενεργειακά αυτόνομο, με φωτοβολταϊκό πάρκο στις στέγες του και σύστημα κλιματισμού (και για χώρους και για οινοπαραγωγή), εκμεταλλευόμενο το γεωθερμικό πεδίο. Γιατί το ζεύγος Μπριντζίκη είναι μουσικοί και το… καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο τους περνάει στις ανησυχίες τους για το Κτήμα Μπριντζίκη, την αμπελοκαλλιέργεια, την οινοποίηση και το περιβάλλον και γιατί κάποια από τα βιολογικά κρασιά τους παράγονται από σπάνιες ή σπανιότατες ποικιλίες (π.χ. τινακτορώγος, που το λευκό κρασί που δίνει αποτελεί το μοναδικό της ποικιλίας στην Ελλάδα).
Ωράριο: Το Κτήμα Μπριντζίκη είναι ανοιχτό για επισκέψεις όλο το χρόνο, κατόπιν συνεννόησης, καθημερινά 09:00-17:00.
Ξενάγηση: Σε αμπελώνα, οινοποιείο, κελάρι, χώρο γευσιγνωσίας, παραδοσιακό νερόμυλο.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 26210 69183
ΚΤΗΜΑ ΜΠΡΙΝΤΖΙΚΗ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΠΡΙΝΤΖΙΚΗΣ, ΟΙΝΟΠΟΙΙΑ, ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Το Κτήμα Μπριντζίκη βρίσκεται στην δυτική Πελοπόννησο, στο χωριό Λαντζόι στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας, γενέτειρας των Ολυμπιακών αγώνων και ενός από τους πιο ιερούς τόπους της αρχαίας Ελλάδας.
Η Οικογένεια Μπριντζίκη, ξεκινά το 1994 την ίδρυση του οινοποιείου. Το όραμα είναι η δημιουργία μοναδικών οίνων στους οποίους να είναι ευδιάκριτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής φημισμένη για την αμπελοκαλλιέργεια της. Τα άργιλοπηλώδη εδάφη της, σε συνδυασμό με την υγρασία των ποταμών, δημιουργούν ένα ιδανικό μικροκλίμα.
Οι αυτόχθονες ποικιλίες που ευδοκιμούν είναι ο Ροδίτης, ο Τινακτορώγος, η Μαλαγουζιά, το Φιλέρι, το Ασύρτικο (λευκές ποικιλίες) και ο Αυγουστιάτης, το Αγιωργίτικο και Merlot (ερυθρές ποικιλίες).
Η καλλιέργεια γίνεται με βιολογικό τρόπο.
ΤΟ ΠΡΆΣΙΝΟ ΟΙΝΟΠΟΙΕΊΟ
Το 2012 το Κτήμα Μπριντζίκη χαρακτηρίζεται το πρώτο πράσινο οινοποιείο στην Ελλάδα. Για το χαρακτηρισμό αυτό συνέβαλαν η αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας, καθώς και η χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Η γεωθερμία καλύπτει τις ανάγκες ψύξης και θέρμανσης των δεξαμενών και των χώρων , ενώ η μονάδα των φωτοβολταϊκών εξασφαλίζει τις ανάγκες ρεύματος του οινοποιείου.
Με τον τρόπο αυτό το Κτήμα Μπριντζίκη καθορίζει την οικολογική και φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία του, παράγοντας βιολογικούς οίνους που τείνουν να έχουν μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα.
Γιατί αξίζει να το επισκεφθείτε:
Γιατί το Κτήμα Μπριντζίκη είναι πολύ κοντά στην Αρχαία Ολυμπία και μοναδικό από πολλές απόψεις: Είναι το «πράσινο» οινοποιείο της Ελλάδας, αφού είναι το μόνο ενεργειακά αυτόνομο, με φωτοβολταϊκό πάρκο στις στέγες του και σύστημα κλιματισμού (και για χώρους και για οινοπαραγωγή), εκμεταλλευόμενο το γεωθερμικό πεδίο. Γιατί το ζεύγος Μπριντζίκη είναι μουσικοί και το… καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο τους περνάει στις ανησυχίες τους για το Κτήμα Μπριντζίκη, την αμπελοκαλλιέργεια, την οινοποίηση και το περιβάλλον και γιατί κάποια από τα βιολογικά κρασιά τους παράγονται από σπάνιες ή σπανιότατες ποικιλίες (π.χ. τινακτορώγος, που το λευκό κρασί που δίνει αποτελεί το μοναδικό της ποικιλίας στην Ελλάδα).
Ωράριο: Το Κτήμα Μπριντζίκη είναι ανοιχτό για επισκέψεις όλο το χρόνο, κατόπιν συνεννόησης, καθημερινά 09:00-17:00.
Ξενάγηση: Σε αμπελώνα, οινοποιείο, κελάρι, χώρο γευσιγνωσίας, παραδοσιακό νερόμυλο.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 26210 69183